Devapriyaji - True History Analaysed

Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Post Info TOPIC: Excavations at Keeladi open a new window into old times R. SIVANANTHAM SUNDAR GANESAN


Guru

Status: Offline
Posts: 7467
Date:
Excavations at Keeladi open a new window into old times R. SIVANANTHAM SUNDAR GANESAN
Permalink  
 


Excavations at Keeladi open a new window into old times

Print edition : October 25, 2019
 

The first major urban settlement to be unearthed in India was Rajgir, or “Rajagriha” (abode of the king), in Bihar’s Nalanda district and it was assigned to the 6th century BCE. Rajgir was excavated as early as 1905; since then, several excavations have been conducted and sites discovered around the region. Archaeologists confirmed that this was part of the Second Urbanisation Phase in India, the first being Mohenjo-daro and Harappa even though they were discovered only in 1924. Urban settlements are usually large and characterised by brick structures, industrial activity and water management, with agricultural and economic activities. A Second Urbanisation Phase situated in the south was never considered a possibility. It is in this context that the excavations at Keeladi have provided a new window to historians.

In 2014, when the Archaeological Survey of India (ASI) was digging at Keeladi, the Tamil Nadu State Department of Archaeology (TNSDA) was excavating at Alagankulam, a port city of the Pandya kings located where the Vaigai river meets the Bay of Bengal.

 

The Alagankulam excavations were carried out for seven seasons (a season usually runs from October to September) and evidence of four distinct cultures was unearthed: 4th century BCE to 1st century CE, where black and red ware (BRW) were found; 1st century CE to 2nd century CE where rouletted ware, amphorae and Roman coins were unearthed; 2nd century CE to 4th century CE in which BRW, grey ware and a specially named Alagankulam Ware (ceramics are usually compared with similar typology and for this ware there was no comparison, hence the name) were found; and in the topmost layer, Chola coins and Chinese ware were unearthed.

In the olden days, during the north-east monsoon, sailors from the West used the Pattanam port in the western coast in Kerala, avoiding Alagankulam on the eastern coast. Similarly, they used Alagankulam during the south-west monsoon, avoiding Pattanam. Goods were transported between these two points and to several other locations such as Madurai and Karur.

In 2013-14, the ASI conducted a survey and identified 293 sites along the Vaigai’s course. Keeladi was one of the sites and it covers an area of 110 acres (one acre=0.4 hectare). The mound identified at Keeladi is one kilometre from the village of the same name and to the west of the Manalur irrigation tank. The mound is locally known as “Pallichandai Thidal” and also as “Mettu Punjai”. The area was littered with black-and-red ware, red slipped ware, red ware, coarse red ware, black ware, terracotta discs, beads and other items.

The ASI began excavation at Keeladi with a team that was headed by Amarnath Ramakrishna for two seasons. He was replaced by P.S. Sriraman for the third season.

(It is important to know that the Adichanallur excavations in another part of Tamil Nadu were done in 1904 by Alexander Rea, who announced that it was a megalithic site. It was after 100 years that the ASI dug the site again, but the reports are yet to be published. The Madurai bench of the Madras High Court has given orders to send the Adichanallur samples for testing and writing reports.) By this time Keeladi had gained a lot of attention, generating curiosity relating to Tamil antiquity. People flocked to the spot for a first-hand glimpse of the site.

TNSDA steps in

The TNSDA took up the fourth season during 2017-18. Learnings were borrowed from the ASI. Eleven trenches (each 10 m x 10 m) were laid in which 34 quadrants (4.25 m x 4.25 m each) were opened during this season and 5,820 antiquities were unearthed.

(A trench area is too large and hence quadrants are marked within one trench area with a gap of 0.5 m between each quadrant and only the quadrants are opened. Quadrants are usually opened only when there is a potential for finding objects in that particular trench area.)

It is in this context that the fourth season’s findings become crucial. The TNSDA, which has released the fourth season’s report, has already ventured into the fifth season which is proving even more interesting. The report was vetted by senior archaeologists outside the department, one of them being Prof. K. Rajan, who excavated the Porunthal and Kodumanal sites. The department plans to translate the report into several languages.

The stratigraphy of all the trenches at Keeladi from the lower level to the top level carries distinct features with the same culture. The most significant findings came from trench/quadrant YP7/4. There were three cultural layers found in this quadrant, the lowest layer being 353 cm to 200 cm below surface belonging to circa 580 BCE. The natural soil was found at 410 cm. These cultural layers are identified by archaeologists on the basis of soil deposit, soil colour, texture and the nature of the artefacts found. The middle layer being 200 cm and above was placed between the mid-third century and 1st century BCE. According to Prof. Rajan, the lowest level can be called Phase 1 of the Early Historic Phase and the middle level can be called Phase 2 of the Early Historic Phase.

What Keeladi tells us

First, Keeladi essentially comes under the Second Urbanisation Phase like Rajgir. The factors determining an urban settlement are the size of a settlement, its trade activities within the region and outside, the existence of trade routes, sophisticated technologies and industries, the existence of multiethnic and linguistic groups, usage of luxury/elite items, usage of script, a codified language, literacy level and the existence of statecraft. Some of these are evident from the artefacts obtained in the site (see table).

Second, the lowest layer has yielded potsherds with Tamil Brahmi (also called Tamili) inscriptions and graffiti. With additional evidence, this will attest to the use of writing during this period. The earlier view of a writing system in Tamil from the 3rd century BCE now gets pushed back to the 6th century BCE from the carbon sample obtained in the same cultural layer. Since this is a predominantly industrial site and not a habitational or burial site, more evidence must emerge.

Amarnath Ramakrishna has said that this could also be a habitational site as it contains finished goods. The establishment of carbon-dated reference may make Keeladi an “index site”.

So far, the Iron Age of Tamil Nadu was generally dated on the basis of pottery like BRW and other megalithic antiquities that could not be dated accurately owing to non-availability of radiometric dates for some earlier excavated areas. Testing of the Keeladi artefacts has cleared the air to a great extent. However, these conclusions are based on the limited data available at hand. When more artefacts are unearthed, there may be more surprises.

Key findings

While excavation is a major activity, following it up with accurate dating of excavated artefacts is important. This is done by testing them at certified laboratories. Reliable practices are followed around the world for samples such as terracotta, charcoal and other artefacts.

The charcoal obtained at the lowest layer was sent to the Beta Analytics Laboratory in Miami, Florida, United States. Charcoal and wood are considered to be the most widely used and preferred materials for accelerator mass spectrometry (AMS) radiocarbon dating as these materials do not need complex pretreatment. Willard Libby, the Nobel leaureate and a pioneer in radiocarbon dating, has identified charcoal to be the most reliable material to carbon–date. For petrographic analysis, samples were sent to the Earth Science Department of Pisa University (ESDPU) in Italy. On the basis of the results obtained from these laboratories the following conclusions were drawn.

One of the significant discoveries in the site was the unearthing of heaps of pottery, suggesting the existence of a pottery-making industry at the site. The minero-petrographic analysis conducted on samples by the ESDPU revealed that the pottery was made from locally available material while a few pieces came from other areas. This suggests the existence of similar settlements and exchange of goods from neighbouring regions, probably through traders, craftsmen and visitors.

The archaeological material unearthed depicts the lifestyle of the Keeladi people, their commerce and the existence of industries at the site.

To quote from the report of the ESDPU: “It is worthy of note that in Keeladi the technological routine employed to obtain red and black ware is unvaried over the time; particularly, compositional and textural features are homogenous in potteries dated from 600 BCE to 200 BCE, testifying the convey of technology and raw material source exploitation over all the site occupancy.”

The AMS analysis of the carbon material taken from charcoal at the Beta Analytics Laboratory found that it belonged to 580 BCE. Charcoal was found at 353 cm depth, which is the lowest layer, and the potsherds with Tamil Brahmi scripts were found in the same layer. This charcoal was used for testing.

Nearly 56 potsherds containing Tamil Brahmi inscriptions have been found. Some of them read as “vananai”, “atan”, “kuviran atan”, “atanedunka”, “kothira”, “tira an”, and “oy”. Out of the 56 potsherds, more than 20 were found below 3 m depth from the surface and more than 50 per cent of them were black and red ware.

During its excavations, the ASI had unearthed 72 Tamil Brahmi-inscribed potsherds at a level of 2 m and they were dated to the 2nd century BCE. The inscriptions were read as “athan”, “tisan”, “uthiran”, “iyanai”, “vendhan”, “sampan”, “perayan”, “kuviran kuravan”, and so on. The potsherds with inscriptions have to be seen in a larger perspective. So far, 27 AMS dates have been received from four Early Historic sites of Tamil Nadu yielding Tamil Brahmi-inscribed potsherds: they are Keeladi (16), Alagankulam (4), Porunthal (2) and Kodumanal (5). The time range falls between 6th century BCE and 1st century BCE.

Rajan says, “Of the 27 dates, five dates fall between 5th and 4th centuries BCE, four dates between 4th and 3rd centuries BCE, 15 dates between 3rd and 2nd centuries BCE, two dates between 2nd and 1st century BCE and one date goes back to 6th century BCE. The availability of more than a thousand inscribed potsherds in different stratigraphical contexts, besides considerable number of inscribed seals, rings and coins in different parts of Tamil Nadu, clearly suggests the long survival of this script. Of the 27 AMS dates, five fall in 5th century BCE. Hence, the availability of one date in 6th century BCE has to be studied along with the remaining AMS dates.”

The brick structures were found at the level of the second phase of the Early Historic period.

A ring well (diameter 92 cm and each ring with a height of 32 cm) emerged in another trench (A1/2), in eight courses, probably cut out of lower level of layer-1 and upper level of layer-2 and the same continues until layer-4. It was traced at the middle of the trench adjacent to the northern section.

The existence of a dyeing industry in Keeladi was already identified during the ASI excavation. The latest excavation yielded spindle whorls, sharply pin-pointed bone tip tools used for design creations, hanging stones of the yarn, terracotta spheres, copper needles and earthen vessels to hold liquid, which suggest the existence of various stages of a weaving industry.

Many objects excavated point to the artistic, cultural richness and prosperous lifestyle of the Keeladi people. Artefacts such as gold ornaments, copper articles, beads of gems, beads of semi-precious stones, glass beads, shell bangles, ivory bangle pieces and ivory comb from the site reflect this. A large heap of more than 477 glass beads indicates the presence of a glass bead industry. Agate and carnelian beads were found as finished products, suggesting that they might have been imported through a commercial network. (Several factors are taken into consideration including comparison with material identified from other excavation sites to decide if they were made in situ.)

Games and pastimes

Another important finding is the material relating to games and pastimes. Dice, both terracotta and ivory, gamesmen, and hopscotch evidence (around 600) have been unearthed. Even now the game of hopscotch known as “pandi” or “nondivilayattu” is prevalent in Madurai and its neighbourhood. Some 80 gamesmen of similar shape but of various sizes were also unearthed. The excavation also yielded terracotta figurines of humans and animals.

Sangam literature has several references to pastimes such as dice and other games, and the Keeladi findings seem to validate them. In his book, The Tamils 1,800 Years Ago, V. Kanakasabhai draws heavily on the evidence of the Sangam poems and from inscriptional evidence to paint a picture of a sophisticated society. Indrapala, Champakalakshmi and Rajan Gurukkal have also written on the trade and urbanisation of the region using these sources.

Sangam literature date

Until now, it was believed that Sangam literature belonged to the period from 300 BCE onwards, but this needs to be relooked at by scholars in the light of the current findings.

One of the faunal remains that was tested was found to be Bos indicus (also called Zebu cattle), a native species. These humped bulls are described in the Kalithogai for the famous “eru thazhuvudhal” sport still practised in this region.

Nearly a thousand graffiti marks have been found in addition to Tamil Brahmi script on potsherds. Some of the graffiti appears similar to the Indus signs. The department identified several of them but listed only a few single signs that resemble the Indus signs in its report.

The sign list provided by the Indus scholar Iravatham Mahadevan in his 1977 work The Indus Script: Texts, Concordance and Tables has been taken for this comparison and their numbers have been provided. Whether there is any connection between the two needs to be explored further.

The first systematic survey of the Keeladi region was done in the 1950s by Dr K.V. Raman of the ASI, who conducted a formal village-to-village survey in Madurai, Thirumangalam and Melur. In 2013, the Vaigai was chosen for archaeological exploration by the ASI for the role it played in the development of the early Pandya kings of Madurai. The objective was to understand the missing links of the Iron Age to the Early Historic period in the Vaigai river valley, according to Amarnath Ramakrishna.

A major chunk of the Tamil Brahmi inscriptions found in Tamil Nadu were from the Vaigai river region. So, Keeladi and all other potential sites close to the banks of the Vaigai were mapped. This river starts from the Suruli hills of the Western Ghats and meanders through Sinnamanur, Madurai and Paramakudi and drains in the Bay of Bengal near Alagankulam in Ramanathapuram district.

It runs for nearly 250 km and all the identified potential archaeological sites are by the riverside. There are numerous references to the river in Sangam literature. The south-west and the north-east monsoon fill the river like any other river in southern India.

The department decided to call Keeladi a river-based civilisation as it is on the banks of the river along with several other potential sites. Alagankulam has already been excavated at one end. Not much is known about the weather pattern and flow of water 2,500 years ago. The only reference would be the Sangam literature which talks about it, and the archaeology seems to validate it.

The Sangam literary works Akananuru, Purananuru, Madurai Kanchi, Kalithogai and Paripadal describes the grandeur of Madurai. The area has been continuously inhabited since ancient times. As in the case of Rajgir, which is referenced in the Pali Canon, Keeladi may be considered a case for Sangam literature.

A poem on Madurai city and one on Vaigai from the Sangam literature provide a glimpse:

“There are merchants who buy lovely gems, pearls

And gold and sell imported things from fine countries…

…their gorgeous houses are clustered together,

Appearing like a group of hills.” (Madurai Kanchi-500)

“May I lose the great joy in the company of my friends who are as precious to me as my own eyes —Mavan who is the ruler of Maiyal town and cities surrounded by the famous Vaiyai River with abundant riches and unending prosperity, Anthai of long established Eyil town, Anthuvan Sathan of great renown, famous Athan Alisi, Iyakkan with intense rage and others!” (Puram 71)

(translated by Vaidehi Herbert, courtesy www.learnsangamtamil.com).

It is important to note that some of the names in these poems are found on the potsherds and more research needs to be done on this. Prof. Dilip K. Chakrabarti (Emeritus Professor of South Asian Archaeology, Cambridge University), in his book Ancient Routes of the Deccan and the Southern Peninsula (2010), ascribes the general date of the formation of the Sangam literature to about 500 BCE and states that the earliest ancient Pandyan kingdom could be dated, even on the basis of the testimony of Megasthenes, to 6th-7th century BCE. However, these aspects may be left to scholars for more insight.

The department has commenced work on the fifth season and has taken some important steps. Instead of digging everywhere, it has decided to use three important tools to identify potential locations and execute the excavations in an efficient manner. Normally, field survey and surface exploration provide some leads to identify a site. Using unmanned aerial vehicles (UAVs), nearly 15 sq km have been surveyed. Through this method, material such as clay, iron and magnesium are identified in the top surface up to a certain depth. This would help locate the mounds and potentially stronger anomalies (objects under earth).

The second step is employing a magnetometer. Of the areas identified by the UAV, the TNSDA shortlists those close to the earlier excavated sections of seasons 1-3 using the magnetometer. Further sections are identified and zeroed in. Then a ground-penetrating radar is used to further refine the areas indicated in the previous process. Structural anomalies are identified up to a depth of 8 m. These anomalies are positioned and marked with GPS information.

Now, excavations can be done in specific locations where objects are most likely to occur. These are mapped and reports will be made available to any agency wanting to excavate. This technology is being deployed for the first time in India at Keelaadi. The UAV and ground-penetrating radar support was taken under the guidance of the Institute for Remote Sensing Department of Anna University. The magnetometric survey was supported by the Indian Institute of Geomagnetism at Navi Mumbai.

In the fifth season, the department has already unearthed a large brick structure, a 16-metre-long wall with three rows of bricks exposed. It is a water channel-like structure, exposed at a depth of 50 cm, which is a continuous structural activity previously exposed by the ASI. The length of the structure goes up to 5.80 m and width 1.60 m. At the surface of the channel, an alignment of roofing tiles has been noticed, indicating the secondary usage of roofing tiles as flooring until the middle of the channel. A small terracota pipeline which may be a drain line has also been unearthed but is yet to be labelled. The details of these new findings are expected to be published at the end of this season.

The most significant features of the Keeladi excavations are, firstly, the enormity of structural features and the fineness of the artefact assemblage indicating urban character. The assemblage raises the question of the antecedents of what can be defined as urban culture. The material culture, technology, engineering and aesthetics reflected in the artefacts and features support this.

Ancient Tamilakam

The noted archaeologist P.J. Cherian says: “Treating archaeological sites in isolation is a bane of archaeological practices. South India is no exception. There are several sites in ancient Tamilakam (comprising present-day Tamil Nadu and Kerala) and Muciri Pattinam or Muziris site at Pattanam on the Periyar delta region that have given both typological evidence and radiocarbon dates, again from secure stratigraphic contexts, confirming the beginnings of such a settlement to be around 1000 BCE.”

The Keeladi excavations so far have not produced any known religious motifs. Considering that only four seasons have been completed, we may have to wait for further excavations to see if any object relating to the faith of the people of the time is revealed. In Adichanallur, a mother goddess made of bronze was unearthed.

Cherian also believes that a comparative study of sites such as Veeram Pattinam (Arikamedu), Poompuhar, Korkai, Alagankulam and Pattanam (Muziris) in the hinterland sites of ancient Tamilakam could help unravel the civilisational foundations of south India.

The technological advances reflected in the archaeological data at Keeladi, Pattanam, Kodumanal and many other sites clearly bring out the industrial vigour of ancient Tamilakam. Keeladi, along with contemporary sites, confirm that the agrarian and technological revolution implied in the five thinai geographies of Tamilakam facilitated both hinterland and transoceanic trade during the Early Historic period. This is the milieu in which the Keeladi archaeological data become pathbreaking.

Keeladi has emerged as a significant site as archaeologists consider this as an index site. Earlier references were drawn from other sites to determine dates. For example, Arikamedu was dated based on Roman coins as a reference. Keeladi, with the carbon samples from the excavations by the ASI and the TNSDA, may provide “absolute dating” and become a reference for future excavations.

Interest in south Indian history began with British officials such as F.W. Ellis, partly because of curiosity regarding the country.

The latest revelations from Keeladi have rekindled interest in the region’s antiquity, offering tremendous scope and a lot of hope.

R. Sivanantham is Deputy Director of the Tamil Nadu State Department of Archaeology. Sundar Ganesan is Director, Roja Muthiah Research Library.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 7467
Date:
Permalink  
 

https://pakrishnan.com/2019/10/13/is-keeladi-a-place-of-magic/?fbclid=IwAR27fUOkG-MuspBVEk10tszRkXvxC-MVooLMml6fsUbhwt6WbFZYNFPVTEg

Is Keeladi a Place of Magic?

THIS IS IMPORTANT. PLEASE READ CAREFULLY.

I wanted to stay away from Keeladi for a few days but fate has decided otherwise!
There is a detailed article on Keeladi in Frontline written by Mr Sivanandam and Sundar Ganesan. I have given the link below.
The article says this:
“The stratigraphy of all the trenches at Keeladi from the lower level to the top level carries distinct features with the same culture. The most significant findings came from trench/quadrant YP7/4. There were three cultural layers found in this quadrant, the lowest layer being 353 cm to 200 cm below surface belonging to circa 580 BCE. The natural soil was found at 410 cm. These cultural layers are identified by archaeologists on the basis of soil deposit, soil colour, texture and the nature of the artefacts found. The middle layer being 200 cm and above was placed between the mid-third century and 1st century BCE.”

Really? Are we talking of science or magic?

Of three cultural layers, the lowest layer, according to this statement, belongs to exactly 580 BCE. What it means is that all artefacts found between the depth of 353 cm and 200 cm are precisely dated to 580 BCE. This is either black-magic or one of the greatest breakthroughs in the science of geology and in the field of archaeology. The middle layer, on the other hand, is normal and it contains artefacts that could be between mid-third century BCE and Ist Century BCE.

Thus what the article says is that, in one magical quadrant, all objects are from the same year of 580 BCE. But from the depth of 199.99 centimetres upwards, the artefacts rearrange themselves. Also, another important point not to be missed is that there is absolutely no artefact which could be dated between 580BCE and middle of 3rd century BCE – a gap of 300 years!

I repeat.

1. 353 cm – 200 cm – artefacts precisely dated to 580 BCE.
2. 199.99 cm upwards until the middle layer ends – artefacts could be between mid-third century BCE and Ist Century BCE
3. 300 years separate the depth of 200 cm and 199.99 cm and nothing is found which could be dated between 580 BCE and mid-third century BCE.

The comedy is not over yet!
Mr sivanandam himself classifies the cultural period in the book on Keeladi by the government. This is what he says.

“The dates of all six samples fall between the 6th century BCE and 3rd century BCE. The sample collected at the depth of 353 cm goes back to end of the 6th century BCE and another at the depth of 200 cm goes back to early 3rd century BCE. As there is a considerable deposit below the dated layer and also above the layers, the Keeladi cultural deposit could be safely dated between 6th century BCE and 1st century CE.”

“So the chronology of this site keeladi with three periods could be scientifically fixed between 6th century BCE and 11, 12th century CE. In this context, period-I represented the cultural settings of the site from 6 century BCE to 3rd century BCE. Period-II existed between 3rd century BCE and 4, 5th century CE, while the last phase, period-III constituted the finds belonging to date from 4, 5th century CE t0 11, 12th century CE. Hence period-I is the earliest phase found at the lower level of the deposit and consequently the other two over it.”

He himself says that the date of the lowest level could be fixed between 6th century BCE and 3rd century BCE. But in the article, it becomes exactly 580 BCE for one quadrant alone!

Another important point is that the article says the most significant findings came from the trench/ quadrant YP7/4. But the government’s book DOES NOT SPEAK ABOUT THIS TRENCH at all except mentioning it passing while discussing YP7/2. It looks as though the archaeologist had completely forgotten about the importance of this quadrant while writing the book, but suddenly remembered it when he jointly wrote this article.

I am writing this not with the purpose of ridiculing anybody, but out of infinite sadness that scholarship, integrity, professionalism, attention to details have all become lost arts in the world of Tamil academia.
I have nothing but absolute contempt for persons who use Keeladi for their own political or racist purposes and the nuts who foam at the mouth when the name India is mentioned. I, however, think the majority of Tamils who are interested in an unbiased, scientific approach are really waiting for a professional report on Keeladi with some semblance of logic.

I am afraid they are waiting in vain.

https://frontline.thehindu.com/arts-and-culture/heritage/article29635522.ece



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 7467
Date:
Permalink  
 

 கீலாடியில் அகழ்வாராய்ச்சி ஒரு புதிய சாளரத்தை பழைய காலத்திற்கு திறக்கிறது

ஆர்.சிவானந்தம் & சுந்தர் கணேசன் -அச்சு பதிப்பு: அக்டோபர் 25, 2019

 இந்தியாவில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட முதல் பெரிய நகர்ப்புற குடியேற்றம் பீகாரின் நாலந்தா மாவட்டத்தில் உள்ள ராஜ்கீர் அல்லது “ராஜகிரீஹா” (ராஜாவின் தங்குமிடம்) ஆகும், இது கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு ஒதுக்கப்பட்டது. 1905 ஆம் ஆண்டிலேயே ராஜ்கீர் தோண்டப்பட்டார்; அப்போதிருந்து, பல அகழ்வாராய்ச்சிகள் நடத்தப்பட்டு, இப்பகுதியைச் சுற்றி தளங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. இது இந்தியாவின் இரண்டாவது நகரமயமாக்கல் கட்டத்தின் ஒரு பகுதி என்று தொல்பொருள் ஆய்வாளர்கள் உறுதிப்படுத்தினர், முதலாவது மொஹென்ஜோ-தாரோ மற்றும் ஹரப்பா ஆகியவை 1924 இல் மட்டுமே கண்டுபிடிக்கப்பட்டிருந்தாலும் கூட. நகர்ப்புற குடியிருப்புகள் பொதுவாக பெரியவை மற்றும் செங்கல் கட்டமைப்புகள், தொழில்துறை செயல்பாடு மற்றும் நீர் மேலாண்மை, விவசாயத்துடன் வகைப்படுத்தப்படுகின்றன மற்றும் பொருளாதார நடவடிக்கைகள். தெற்கில் அமைந்துள்ள இரண்டாவது நகரமயமாக்கல் கட்டம் ஒருபோதும் சாத்தியமாக கருதப்படவில்லை. இந்தச் சூழலில்தான் கீலாடியில் அகழ்வாராய்ச்சி வரலாற்றாசிரியர்களுக்கு ஒரு புதிய சாளரத்தை வழங்கியுள்ளது.

2014 ஆம் ஆண்டில், இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வு மையம் (ஏ.எஸ்.ஐ) கீலாடியில் தோண்டிக் கொண்டிருந்தபோது, ​​தமிழக மாநில தொல்பொருள் துறை (டி.என்.எஸ்.டி.ஏ), வைகை நதி வங்காள விரிகுடாவை சந்திக்கும் இடத்தில் அமைந்துள்ள பாண்டிய மன்னர்களின் துறைமுக நகரமான அலகங்குளத்தில் அகழ்வாராய்ச்சி செய்து கொண்டிருந்தது.

அலகங்குளம் அகழ்வாராய்ச்சிகள் ஏழு பருவங்களுக்கு மேற்கொள்ளப்பட்டன (பொதுவாக ஒரு பருவம் அக்டோபர் முதல் செப்டம்பர் வரை இயங்கும்) மற்றும் நான்கு தனித்துவமான கலாச்சாரங்களின் சான்றுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன: கிமு 4 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் பொ.ச. 1 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, அங்கு கருப்பு மற்றும் சிவப்பு பொருட்கள் (பி.ஆர்.டபிள்யூ) காணப்பட்டன; 1 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் பொ.ச. 2 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, அங்கு சில்லி செய்யப்பட்ட பொருட்கள், ஆம்போராக்கள் மற்றும் ரோமானிய நாணயங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன; கி.பி 2 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் கி.பி. மற்றும் மேல் அடுக்கில், சோழ நாணயங்கள் மற்றும் சீனப் பொருட்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன.

பழைய நாட்களில், வடகிழக்கு பருவமழையின் போது, ​​மேற்கிலிருந்து மாலுமிகள் கேரளாவின் மேற்கு கடற்கரையில் உள்ள பட்டனம் துறைமுகத்தைப் பயன்படுத்தி, கிழக்கு கடற்கரையில் அலகங்குளத்தைத் தவிர்த்தனர். இதேபோல், அவர்கள் பட்டநாமைத் தவிர்த்து, தென்மேற்கு பருவமழையின் போது அலகங்குளத்தைப் பயன்படுத்தினர். இந்த இரண்டு புள்ளிகளுக்கும் இடையில் மதுரை மற்றும் கருர் போன்ற பல இடங்களுக்கும் பொருட்கள் கொண்டு செல்லப்பட்டன.

2013-14 ஆம் ஆண்டில், ஏ.எஸ்.ஐ ஒரு கணக்கெடுப்பை நடத்தியது மற்றும் வைகாயின் பாடத்திட்டத்தில் 293 தளங்களை அடையாளம் கண்டது. கீலாடி தளங்களில் ஒன்றாகும், இது 110 ஏக்கர் (ஒரு ஏக்கர் = 0.4 ஹெக்டேர்) பரப்பளவைக் கொண்டுள்ளது. கீலாடியில் அடையாளம் காணப்பட்ட மேடு அதே பெயரில் உள்ள கிராமத்திலிருந்து ஒரு கிலோமீட்டர் தொலைவிலும், மணலூர் பாசன தொட்டியின் மேற்கிலும் உள்ளது. இந்த மவுண்ட் உள்நாட்டில் “பல்லிச்சண்டாய் தீடல்” என்றும் “மேட்டு பஞ்சை” என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இப்பகுதியில் கருப்பு மற்றும் சிவப்பு பொருட்கள், சிவப்பு நழுவிய பொருட்கள், சிவப்பு பொருட்கள், கரடுமுரடான சிவப்பு பொருட்கள், கருப்பு பொருட்கள், டெரகோட்டா டிஸ்க்குகள், மணிகள் மற்றும் பிற பொருட்கள் நிறைந்திருந்தன.

இரண்டு பருவங்களுக்கு அமர்நாத் ராமகிருஷ்ணா தலைமையிலான ஒரு குழுவுடன் ஏ.எஸ்.ஐ கீலாடியில் அகழ்வாராய்ச்சி தொடங்கியது. அவருக்கு பதிலாக பி.எஸ். மூன்றாவது சீசனுக்கான ஸ்ரீராமன்.

(தமிழ்நாட்டின் மற்றொரு பகுதியில் ஆதிச்சனல்லூர் அகழ்வாராய்ச்சி 1904 ஆம் ஆண்டில் அலெக்சாண்டர் ரியா என்பவரால் செய்யப்பட்டது, இது ஒரு மெகாலிடிக் தளம் என்று அறிவித்தது. 100 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகுதான் ஏ.எஸ்.ஐ அந்த இடத்தை மீண்டும் தோண்டியது, ஆனால் அறிக்கைகள் இன்னும் வெளியிடப்படவில்லை. மெட்ராஸ் உயர்நீதிமன்றத்தின் மதுரை பெஞ்ச் ஆதிச்சனல்லூர் மாதிரிகளை சோதனை மற்றும் அறிக்கைகளை எழுதுவதற்கு உத்தரவு பிறப்பித்துள்ளது.) இந்த நேரத்தில் கீலாடி அதிக கவனத்தை ஈர்த்தது, தமிழ் பழமை தொடர்பான ஆர்வத்தை உருவாக்கியது. தளத்தின் முதல் பார்வைக்காக மக்கள் அந்த இடத்திற்கு திரண்டனர்.

TNSDA உள்ளே நுழைகிறது

டி.என்.எஸ்.டி.ஏ 2017-18 ஆம் ஆண்டில் நான்காவது பருவத்தை எடுத்தது. கற்றல் ASI இலிருந்து கடன் வாங்கப்பட்டது. இந்த பருவத்தில் பதினொரு அகழிகள் (ஒவ்வொன்றும் 10 மீ x 10 மீ) போடப்பட்டன, இதில் 34 குவாட்ரண்டுகள் (தலா 4.25 மீ x 4.25 மீ) திறக்கப்பட்டன, மேலும் 5,820 தொல்பொருட்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன.

(ஒரு அகழி பகுதி மிகப் பெரியது, எனவே ஒவ்வொரு அகலத்திற்கும் இடையில் 0.5 மீ இடைவெளியுடன் ஒரு அகழிப் பகுதிக்குள் இருபடிகள் குறிக்கப்பட்டுள்ளன, மேலும் இருபடி மட்டுமே திறக்கப்படுகின்றன. குறிப்பிட்ட அகழி பகுதியில் பொருட்களைக் கண்டுபிடிக்கும் திறன் இருக்கும்போது மட்டுமே குவாட்ரண்டுகள் திறக்கப்படுகின்றன. .)

இந்தச் சூழலில்தான் நான்காவது பருவத்தின் கண்டுபிடிப்புகள் முக்கியமானவை. நான்காவது சீசனின் அறிக்கையை வெளியிட்டுள்ள டி.என்.எஸ்.டி.ஏ, ஏற்கனவே ஐந்தாவது சீசனுக்குள் நுழைந்துள்ளது, இது இன்னும் சுவாரஸ்யமானது. இந்த அறிக்கையை துறைக்கு வெளியே உள்ள மூத்த தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஆய்வு செய்தனர், அவர்களில் ஒருவர் பேராசிரியர் கே. ராஜன், போருந்தல் மற்றும் கொடுமனல் தளங்களை அகழ்வாராய்ச்சி செய்தார். அறிக்கையை பல மொழிகளில் மொழிபெயர்க்க துறை திட்டமிட்டுள்ளது.

கீலாடியில் உள்ள அனைத்து அகழிகளின் அடுக்குகளும் கீழ் மட்டத்திலிருந்து மேல் நிலை வரை ஒரே கலாச்சாரத்துடன் தனித்துவமான அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளன. மிக முக்கியமான கண்டுபிடிப்புகள் அகழி / நால்வர் YP7 / 4 இலிருந்து வந்தன. இந்த நால்வரில் மூன்று கலாச்சார அடுக்குகள் காணப்பட்டன, மிகக் குறைந்த அடுக்கு கிமு 580 ஆம் ஆண்டுக்குச் சொந்தமான மேற்பரப்பிலிருந்து 353 செ.மீ முதல் 200 செ.மீ வரை உள்ளது. இயற்கை மண் 410 செ.மீ. இந்த கலாச்சார அடுக்குகள் தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்களால் மண் வைப்பு, மண்ணின் நிறம், அமைப்பு மற்றும் காணப்படும் கலைப்பொருட்களின் தன்மை ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் அடையாளம் காணப்படுகின்றன. நடுத்தர அடுக்கு 200 செ.மீ மற்றும் அதற்கு மேல் மூன்றாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியிலிருந்து கிமு 1 ஆம் நூற்றாண்டிற்கு இடையில் வைக்கப்பட்டது. பேராசிரியர் ராஜன் கருத்துப்படி, மிகக் குறைந்த அளவை ஆரம்பகால வரலாற்று கட்டத்தின் கட்டம் 1 என்றும், நடுத்தர மட்டத்தை ஆரம்பகால வரலாற்று கட்டத்தின் 2 ஆம் கட்டம் என்றும் அழைக்கலாம்.

கீலாடி நமக்கு என்ன சொல்கிறார்

முதலாவதாக, கீலாடி அடிப்படையில் ராஜ்கீர் போன்ற இரண்டாவது நகரமயமாக்கல் கட்டத்தின் கீழ் வருகிறார். நகர்ப்புற குடியேற்றத்தை நிர்ணயிக்கும் காரணிகள் ஒரு குடியேற்றத்தின் அளவு, பிராந்தியத்திற்குள்ளும் வெளியேயும் அதன் வர்த்தக நடவடிக்கைகள், வர்த்தக வழிகள், அதிநவீன தொழில்நுட்பங்கள் மற்றும் தொழில்கள், பன்முக மற்றும் மொழியியல் குழுக்களின் இருப்பு, ஆடம்பர / உயரடுக்கு பொருட்களின் பயன்பாடு, பயன்பாடு ஸ்கிரிப்ட், ஒரு குறியீட்டு மொழி, கல்வியறிவு நிலை மற்றும் புள்ளிவிவரத்தின் இருப்பு. இவற்றில் சில தளத்தில் பெறப்பட்ட கலைப்பொருட்களிலிருந்து தெளிவாகின்றன (அட்டவணையைப் பார்க்கவும்).

இரண்டாவதாக, மிகக் குறைந்த அடுக்கு தமிழ் பிராமி (தமிழ் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) கல்வெட்டுகள் மற்றும் கிராஃபிட்டியுடன் பாட்ஷெர்ட்களை வழங்கியுள்ளது. கூடுதல் ஆதாரங்களுடன், இந்த காலகட்டத்தில் எழுத்தின் பயன்பாட்டை இது உறுதிப்படுத்தும். கிமு 3 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து தமிழில் ஒரு எழுத்து முறை பற்றிய முந்தைய பார்வை இப்போது அதே கலாச்சார அடுக்கில் பெறப்பட்ட கார்பன் மாதிரியிலிருந்து கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு பின்னுக்குத் தள்ளப்படுகிறது. இது ஒரு முக்கிய தொழில்துறை தளம் மற்றும் ஒரு வாழ்விடம் அல்லது அடக்கம் செய்யும் இடம் அல்ல என்பதால், கூடுதல் சான்றுகள் வெளிவர வேண்டும்.

அமர்நாத் ராமகிருஷ்ணா கூறுகையில், இது முடிக்கப்பட்ட பொருட்களைக் கொண்டிருப்பதால் இது ஒரு வாழ்விடமாகவும் இருக்கலாம். கார்பன் தேதியிட்ட குறிப்பை நிறுவுவது கீலாடியை ஒரு "குறியீட்டு தளமாக" மாற்றக்கூடும்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 7467
Date:
Permalink  
 

இதுவரை, தமிழ்நாட்டின் இரும்பு யுகம் பொதுவாக பி.ஆர்.டபிள்யூ போன்ற மட்பாண்டங்கள் மற்றும் பிற மெகாலிதிக் தொல்பொருட்களின் அடிப்படையில் தேதியிடப்பட்டது, அவை முந்தைய தோண்டப்பட்ட சில பகுதிகளுக்கு ரேடியோமெட்ரிக் தேதிகள் கிடைக்காததால் துல்லியமாக தேதியிட முடியவில்லை. கீலாடி கலைப்பொருட்களின் சோதனை காற்றை பெருமளவில் அழித்துவிட்டது. இருப்பினும், இந்த முடிவுகள் கையில் கிடைக்கும் வரையறுக்கப்பட்ட தரவை அடிப்படையாகக் கொண்டவை. அதிகமான கலைப்பொருட்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டால், அதிக ஆச்சரியங்கள் இருக்கலாம்.

முக்கிய கண்டுபிடிப்புகள்

அகழ்வாராய்ச்சி ஒரு முக்கிய நடவடிக்கையாக இருந்தாலும், அகழ்வாராய்ச்சி செய்யப்பட்ட கலைப்பொருட்களின் துல்லியமான டேட்டிங் மூலம் அதைப் பின்தொடர்வது முக்கியம். சான்றளிக்கப்பட்ட ஆய்வகங்களில் அவற்றை சோதனை செய்வதன் மூலம் இது செய்யப்படுகிறது. டெரகோட்டா, கரி மற்றும் பிற கலைப்பொருட்கள் போன்ற மாதிரிகளுக்கு உலகம் முழுவதும் நம்பகமான நடைமுறைகள் பின்பற்றப்படுகின்றன.

மிகக் குறைந்த அடுக்கில் பெறப்பட்ட கரி அமெரிக்காவின் புளோரிடாவின் மியாமியில் உள்ள பீட்டா அனலிட்டிக்ஸ் ஆய்வகத்திற்கு அனுப்பப்பட்டது. கரி மற்றும் மரம் முடுக்கி மாஸ் ஸ்பெக்ட்ரோமெட்ரி (ஏஎம்எஸ்) ரேடியோகார்பன் டேட்டிங்கிற்கு மிகவும் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படும் மற்றும் விருப்பமான பொருட்களாகக் கருதப்படுகின்றன, ஏனெனில் இந்த பொருட்களுக்கு சிக்கலான முன் சிகிச்சை தேவையில்லை. நோபல் பரிசு பெற்றவரும் ரேடியோகார்பன் டேட்டிங்கின் முன்னோடியுமான வில்லார்ட் லிபி, கரி கார்பன் தேதிக்கு மிகவும் நம்பகமான பொருளாக கரியை அடையாளம் கண்டுள்ளார். பெட்ரோகிராஃபிக் பகுப்பாய்விற்காக, மாதிரிகள் இத்தாலியில் உள்ள பீசா பல்கலைக்கழகத்தின் பூமி அறிவியல் துறைக்கு (ESDPU) அனுப்பப்பட்டன. இந்த ஆய்வகங்களிலிருந்து பெறப்பட்ட முடிவுகளின் அடிப்படையில் பின்வரும் முடிவுகள் எடுக்கப்பட்டன.

தளத்தின் குறிப்பிடத்தக்க கண்டுபிடிப்புகளில் ஒன்று மட்பாண்டங்களின் குவியல்களைக் கண்டுபிடித்தது, இது தளத்தில் ஒரு மட்பாண்டம் தயாரிக்கும் தொழில் இருப்பதைக் குறிக்கிறது. ESDPU ஆல் மாதிரிகள் மீது நடத்தப்பட்ட மினெரோ-பெட்ரோகிராஃபிக் பகுப்பாய்வு, மட்பாண்டங்கள் உள்நாட்டில் கிடைக்கக்கூடிய பொருட்களிலிருந்து தயாரிக்கப்படுகின்றன, அதே நேரத்தில் ஒரு சில துண்டுகள் மற்ற பகுதிகளிலிருந்து வந்தன. இதுபோன்ற குடியேற்றங்கள் இருப்பதையும், அண்டை பிராந்தியங்களிலிருந்து பொருட்கள் பரிமாற்றம் செய்வதையும் இது அறிவுறுத்துகிறது, அநேகமாக வர்த்தகர்கள், கைவினைஞர்கள் மற்றும் பார்வையாளர்கள் மூலமாக.

கண்டுபிடிக்கப்பட்ட தொல்பொருள் பொருள் கீலாடி மக்களின் வாழ்க்கை முறை, அவர்களின் வர்த்தகம் மற்றும் தொழில்துறையின் இருப்பு ஆகியவற்றை சித்தரிக்கிறது.

ஈ.எஸ்.டி.பி.யுவின் அறிக்கையிலிருந்து மேற்கோள் காட்ட: “கீலாடியில் சிவப்பு மற்றும் கறுப்புப் பொருள்களைப் பெறுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படும் தொழில்நுட்ப வழக்கம் காலப்போக்கில் மாறுபடவில்லை என்பது கவனிக்கத்தக்கது; குறிப்பாக, பொ.ச.மு. 600 முதல் கி.மு 200 வரை தேதியிட்ட மட்பாண்டங்களில் கலவை மற்றும் உரைசார் அம்சங்கள் ஒரே மாதிரியானவை, இது அனைத்து தள ஆக்கிரமிப்புகளிலும் தொழில்நுட்பம் மற்றும் மூலப்பொருள் மூல சுரண்டலை வெளிப்படுத்துகிறது. ”

பீட்டா அனலிட்டிக்ஸ் ஆய்வகத்தில் கரியிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட கார்பன் பொருளின் ஏஎம்எஸ் பகுப்பாய்வு இது கிமு 580 க்கு சொந்தமானது என்று கண்டறியப்பட்டது. 353 செ.மீ ஆழத்தில் கரி கண்டுபிடிக்கப்பட்டது, இது மிகக் குறைந்த அடுக்கு, அதே அடுக்கில் தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்டுகள் கொண்ட பானைக் கூடுகள் காணப்பட்டன. இந்த கரி சோதனைக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது.

தமிழ் பிராமி கல்வெட்டுகள் அடங்கிய கிட்டத்தட்ட 56 பாட்ஷெர்ட்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. அவர்களில் சிலர் “வனனை”, “அதான்”, “குவிரன் அதான்”, “அதானெடுங்கா”, “கோதிரா”, “தீரா அன்” மற்றும் “ஓய்” என்று படிக்கிறார்கள். 56 பாட்ஷெர்ட்களில், 20 க்கும் மேற்பட்டவை மேற்பரப்பில் இருந்து 3 மீ ஆழத்திற்கு கீழே காணப்பட்டன, அவற்றில் 50 சதவீதத்திற்கும் அதிகமானவை கருப்பு மற்றும் சிவப்பு பொருட்கள்.

அதன் அகழ்வாராய்ச்சியின் போது, ​​ஏ.எஸ்.ஐ 72 மீட்டர் மட்டத்தில் 72 தமிழ் பிராமி-பொறிக்கப்பட்ட பானைகளை கண்டுபிடித்தது, அவை கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டில் தேதியிட்டவை. கல்வெட்டுகள் “அதான்”, “திசான்”, “உத்திரான்”, “ஐயனை”, “வெந்தன்”, “சம்பன்”, “பெரயன்”, “குவிரன் குரவன்” மற்றும் பலவற்றைப் படித்தன. கல்வெட்டுகளைக் கொண்ட பானைகளை ஒரு பெரிய பார்வையில் காண வேண்டும். இதுவரை, தமிழ்நாட்டின் நான்கு ஆரம்பகால வரலாற்று தளங்களிலிருந்து 27 ஏ.எம்.எஸ் தேதிகள் பெறப்பட்டுள்ளன: அவை தமிழ் பிராமி-பொறிக்கப்பட்ட பாட்ஷெர்ட்களைக் கொடுக்கின்றன: அவை கீலாடி (16), அழகங்குளம் (4), போருந்தால் (2) மற்றும் கொடுமனல் (5). கால வரம்பு கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் கிமு 1 ஆம் நூற்றாண்டு வரை வருகிறது.

ராஜன் கூறுகிறார், “27 தேதிகளில், ஐந்து தேதிகள் பொ.ச.மு 5 முதல் 4 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில், நான்கு தேதிகள் கி.மு. 4 முதல் 3 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில், 15 தேதிகள் கி.மு. 3 முதல் 2 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில், கி.மு. கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டு வரை. தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் கணிசமான எண்ணிக்கையிலான பொறிக்கப்பட்ட முத்திரைகள், மோதிரங்கள் மற்றும் நாணயங்கள் தவிர, வெவ்வேறு ஸ்ட்ராடிகிராஃபிக்கல் சூழல்களில் ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட பொறிக்கப்பட்ட பாட்ஷெர்டுகள் கிடைப்பது இந்த ஸ்கிரிப்ட்டின் நீண்டகால உயிர்வாழ்வை தெளிவாகக் காட்டுகிறது. 27 ஏஎம்எஸ் தேதிகளில், கிமு 5 ஆம் நூற்றாண்டில் ஐந்து வீழ்ச்சி. ஆகையால், கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு தேதி கிடைப்பது மீதமுள்ள ஏஎம்எஸ் தேதிகளுடன் ஆய்வு செய்யப்பட வேண்டும். ”

ஆரம்பகால வரலாற்றுக் காலத்தின் இரண்டாம் கட்டத்தின் மட்டத்தில் செங்கல் கட்டமைப்புகள் காணப்பட்டன.

ஒரு வளையக் கிணறு (விட்டம் 92 செ.மீ மற்றும் 32 செ.மீ உயரமுள்ள ஒவ்வொரு வளையமும்) மற்றொரு அகழியில் (ஏ 1/2) வெளிவந்தது, எட்டு படிப்புகளில், அடுக்கு -1 இன் கீழ் நிலை மற்றும் அடுக்கு -2 இன் மேல் நிலை மற்றும் அடுக்கு -4 வரை அதே தொடர்கிறது. இது வடக்கு பகுதியை ஒட்டியுள்ள அகழியின் நடுவில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.

ஏ.எஸ்.ஐ அகழ்வாராய்ச்சியின் போது கீலாடியில் ஒரு சாயத் தொழில் இருப்பது ஏற்கனவே அடையாளம் காணப்பட்டது. சமீபத்திய அகழ்வாராய்ச்சியில் சுழல் சுழல்கள், வடிவமைப்பு படைப்புகளுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் கூர்மையான முள்-கூர்மையான எலும்பு நுனி கருவிகள், நூலின் தொங்கும் கற்கள், டெரகோட்டா கோளங்கள், செப்பு ஊசிகள் மற்றும் திரவத்தை வைத்திருக்க மண் பாத்திரங்கள் ஆகியவை வழங்கப்பட்டன, இது ஒரு நெசவுத் தொழிலின் பல்வேறு கட்டங்களின் இருப்பைக் குறிக்கிறது.

தோண்டிய பல பொருள்கள் கீலாடி மக்களின் கலை, கலாச்சார செழுமை மற்றும் வளமான வாழ்க்கை முறையை சுட்டிக்காட்டுகின்றன. தங்க ஆபரணங்கள், செப்பு கட்டுரைகள், ரத்தினங்களின் மணிகள், அரை விலைமதிப்பற்ற கற்களின் மணிகள், கண்ணாடி மணிகள், ஷெல் வளையல்கள், தந்த வளையல் துண்டுகள் மற்றும் தளத்திலிருந்து வரும் தந்த சீப்பு போன்ற கலைப்பொருட்கள் இதை பிரதிபலிக்கின்றன. 477 க்கும் மேற்பட்ட கண்ணாடி மணிகளைக் கொண்ட ஒரு பெரிய குவியல் ஒரு கண்ணாடி மணித் தொழிலின் இருப்பைக் குறிக்கிறது. அகேட் மற்றும் கார்னிலியன் மணிகள் முடிக்கப்பட்ட தயாரிப்புகளாகக் காணப்பட்டன, அவை வணிக நெட்வொர்க் மூலம் இறக்குமதி செய்யப்பட்டிருக்கலாம் என்று கூறுகின்றன. (பிற அகழ்வாராய்ச்சி தளங்களிலிருந்து அடையாளம் காணப்பட்ட பொருட்களுடன் ஒப்பிடுவது உட்பட பல காரணிகள் கவனத்தில் கொள்ளப்படுகின்றன.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 7467
Date:
Permalink  
 

 விளையாட்டு மற்றும் பொழுது போக்குகள்

மற்றொரு முக்கியமான கண்டுபிடிப்பு விளையாட்டுகள் மற்றும் பொழுது போக்குகள் தொடர்பான பொருள். டைஸ், டெரகோட்டா மற்றும் தந்தம், விளையாட்டு வீரர்கள் மற்றும் ஹாப்ஸ்கோட்ச் சான்றுகள் (சுமார் 600) கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. இப்போது கூட "பாண்டி" அல்லது "நன்டிவிலையட்டு" என்று அழைக்கப்படும் ஹாப்ஸ்கோட்ச் விளையாட்டு மதுரை மற்றும் அதன் சுற்றுப்புறங்களில் நடைமுறையில் உள்ளது. ஒத்த வடிவத்தில் ஆனால் பல்வேறு அளவிலான 80 விளையாட்டு வீரர்களும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டனர். அகழ்வாராய்ச்சியில் மனிதர்கள் மற்றும் விலங்குகளின் டெரகோட்டா சிலைகளும் கிடைத்தன.

சங்க இலக்கியத்தில் பகடை மற்றும் பிற விளையாட்டுகள் போன்ற பொழுது போக்குகள் குறித்து பல குறிப்புகள் உள்ளன, மேலும் கீலாடி கண்டுபிடிப்புகள் அவற்றை சரிபார்க்கின்றன. வி. கனகசபாய் தனது தமிழர்கள் 1,800 வருடங்களுக்கு முன்னர், சங்கம் கவிதைகளின் சான்றுகள் மற்றும் ஒரு அதிநவீன சமுதாயத்தின் படத்தை வரைவதற்கு கல்வெட்டு சான்றுகளிலிருந்து பெரிதும் ஈர்க்கிறார். இந்த மூலங்களைப் பயன்படுத்தி இப்பகுதியின் வர்த்தகம் மற்றும் நகரமயமாக்கல் குறித்து இந்திரபாலா, சம்பகலட்சுமி மற்றும் ராஜன் குருக்கல் ஆகியோரும் எழுதியுள்ளனர்.

சங்க இலக்கிய தேதி

இப்போது வரை, சங்க இலக்கியம் கிமு 300 முதல் காலத்தைச் சேர்ந்தது என்று நம்பப்பட்டது, ஆனால் தற்போதைய கண்டுபிடிப்புகளின் வெளிச்சத்தில் இதை அறிஞர்கள் கவனிக்க வேண்டும்.

பரிசோதிக்கப்பட்ட விலங்கினங்களில் ஒன்று போஸ் இன்டிகஸ் (செபு கால்நடைகள் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது), ஒரு பூர்வீக இனம் என்று கண்டறியப்பட்டது. இந்த வட்டார காளைகள் காளித்தோகையில் இந்த பிராந்தியத்தில் இன்னும் நடைமுறையில் உள்ள பிரபலமான "எரு தாஜுதால்" விளையாட்டுக்காக விவரிக்கப்பட்டுள்ளன.

பாட்ஷெர்ட்களில் தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்டைத் தவிர கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் கிராஃபிட்டி மதிப்பெண்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. சில கிராஃபிட்டிகள் சிந்து அறிகுறிகளைப் போலவே தோன்றுகின்றன. திணைக்களம் அவற்றில் பலவற்றை அடையாளம் கண்டுள்ளது, ஆனால் சிந்து அறிகுறிகளை ஒத்த சில ஒற்றை அறிகுறிகளை மட்டுமே தனது அறிக்கையில் பட்டியலிட்டுள்ளது.

சிந்து அறிஞர் ஐராவதம் மகாதேவன் தனது 1977 ஆம் ஆண்டு படைப்பான சிந்து ஸ்கிரிப்ட்: உரைகள், ஒத்திசைவு மற்றும் அட்டவணைகள் இந்த ஒப்பீட்டுக்காக எடுக்கப்பட்ட அடையாள பட்டியல் எடுக்கப்பட்டுள்ளது மற்றும் அவற்றின் எண்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. இருவருக்கும் இடையே ஏதாவது தொடர்பு இருக்கிறதா என்பதை மேலும் ஆராய வேண்டும்.

கீலாடி பிராந்தியத்தின் முதல் முறையான கணக்கெடுப்பு 1950 களில் டாக்டர் கே.வி. மதுரை, திருமங்கலம் மற்றும் மேலூரில் முறையான கிராமம் முதல் கிராமம் வரை கணக்கெடுப்பு நடத்திய ஐ.எஸ்.ஐ.யின் ராமன். 2013 ஆம் ஆண்டில், மதுரையின் ஆரம்பகால பாண்டிய மன்னர்களின் வளர்ச்சியில் ஐ.எஸ்.ஐ ஆற்றிய பங்கிற்காக தொல்பொருள் ஆய்வுக்காக வைகாய் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். வைகை நதி பள்ளத்தாக்கில் ஆரம்பகால வரலாற்று காலத்துடனான இரும்பு யுகத்தின் தொடர்புகளை புரிந்து கொள்வதே இதன் நோக்கம் என்று அமர்நாத் ராமகிருஷ்ணா தெரிவித்துள்ளார்.

தமிழ்நாட்டில் காணப்படும் தமிழ் பிராமி கல்வெட்டுகளில் ஒரு பெரிய பகுதி வைகை நதி பகுதியைச் சேர்ந்தது. எனவே, கீலாடி மற்றும் வைகை கரைகளுக்கு அருகிலுள்ள மற்ற அனைத்து சாத்தியமான தளங்களும் வரைபடமாக்கப்பட்டன. இந்த நதி மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் சுருலி மலைகளிலிருந்து தொடங்கி சின்னமனூர், மதுரை மற்றும் பரமகுடி வழியாகச் சென்று ராமநாதபுரம் மாவட்டம் அலகங்குளம் அருகே வங்காள விரிகுடாவில் வடிகால் செய்கிறது.

இது கிட்டத்தட்ட 250 கி.மீ தூரம் ஓடுகிறது மற்றும் அடையாளம் காணப்பட்ட அனைத்து தொல்பொருள் இடங்களும் ஆற்றங்கரையோரம் உள்ளன. சங்க இலக்கியங்களில் நதியைப் பற்றி ஏராளமான குறிப்புகள் உள்ளன. தென்மேற்கு மற்றும் வடகிழக்கு பருவமழை தென்னிந்தியாவின் வேறு எந்த நதியையும் போல நதியை நிரப்புகின்றன.

கீலாடியை ஆற்றின் கரையில் இருப்பதால் பல சாத்தியமான தளங்களுடன் இருப்பதால், நதியை அடிப்படையாகக் கொண்ட நாகரிகம் என்று திணைக்களம் முடிவு செய்தது. அழகங்குளம் ஏற்கனவே ஒரு முனையில் அகழ்வாராய்ச்சி செய்யப்பட்டுள்ளது. 2,500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வானிலை முறை மற்றும் நீரோட்டம் பற்றி அதிகம் தெரியவில்லை. ஒரே குறிப்பு சங்க இலக்கியம் அதைப் பற்றி பேசுகிறது, மேலும் தொல்பொருள் அதை சரிபார்க்கிறது.

சங்கானு இலக்கியப் படைப்புகள் அகனனுரு, புராணனூரு, மதுரை காஞ்சி, காளிதோகை மற்றும் பரிபாடல் ஆகியவை மதுரையின் மகத்துவத்தை விவரிக்கின்றன. பண்டைய காலங்களிலிருந்து இப்பகுதியில் தொடர்ந்து வசித்து வருகிறது. பாலி நியதியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள ராஜ்கீரைப் போலவே, கீலாடியும் சங்க இலக்கியத்திற்கான ஒரு வழக்காக கருதப்படலாம்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 7467
Date:
Permalink  
 

மதுரை நகரத்தைப் பற்றிய ஒரு கவிதை மற்றும் சங்க இலக்கியத்திலிருந்து வைகாய் பற்றிய ஒரு கவிதை ஒரு பார்வை அளிக்கிறது:

“அழகான ரத்தினங்கள், முத்துக்களை வாங்கும் வணிகர்கள் உள்ளனர்

தங்கம் மற்றும் நல்ல நாடுகளிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்பட்ட பொருட்களை விற்கவும்…

… அவர்களின் அழகிய வீடுகள் ஒன்றாகக் கொத்தாக உள்ளன,

மலைகளின் குழு போல தோன்றுகிறது. ”(மதுரை காஞ்சி -500)

"என் சொந்தக் கண்களைப் போலவே எனக்கு விலைமதிப்பற்ற என் நண்பர்களின் கூட்டத்தில் நான் மிகுந்த மகிழ்ச்சியை இழக்கட்டும் - மியால் நகரத்தின் ஆட்சியாளரான மவன் மற்றும் புகழ்பெற்ற வயாய் நதியால் சூழப்பட்ட நகரங்கள் ஏராளமான செல்வங்கள் மற்றும் முடிவில்லாத செழிப்பு, நீண்ட அந்தாய் ஐல் நகரத்தை நிறுவினார், பெரும் புகழ்பெற்ற அந்துவன் சாத்தான், பிரபலமான அதான் அலிசி, தீவிர ஆத்திரத்துடன் ஐயக்கன் மற்றும் பலர்! ”(புரம் 71)

(வைதேஹி ஹெர்பர்ட் மொழிபெயர்த்தது, மரியாதை www.learnsangamtamil.com).

இந்த கவிதைகளில் சில பெயர்கள் பாட்ஷெர்ட்களில் காணப்படுகின்றன என்பதையும், இது குறித்து மேலும் ஆராய்ச்சி செய்ய வேண்டியது அவசியம் என்பதையும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். பேராசிரியர் திலீப் கே. சக்ரவர்த்தி (கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகத்தின் தெற்காசிய தொல்லியல் துறை பேராசிரியர்), தனது பண்டைய வழிகள் மற்றும் தெற்கு தீபகற்பம் (2010) என்ற புத்தகத்தில், சங்க இலக்கியம் உருவான பொது தேதியை கி.மு. 500 வரை குறிப்பிடுகிறார். ஆரம்பகால பண்டைய பாண்டிய இராச்சியம் மெகஸ்தீனஸின் சாட்சியத்தின் அடிப்படையில் கூட, கிமு 6 முதல் 7 ஆம் நூற்றாண்டு வரை தேதியிடப்படலாம் என்று கூறுகிறது. இருப்பினும், இந்த அம்சங்களை அறிஞர்களுக்கு அதிக நுண்ணறிவுக்காக விடலாம்.

திணைக்களம் ஐந்தாவது சீசனில் பணிகளைத் தொடங்கி சில முக்கியமான நடவடிக்கைகளை எடுத்துள்ளது. எல்லா இடங்களிலும் தோண்டுவதற்குப் பதிலாக, சாத்தியமான இடங்களை அடையாளம் காணவும், அகழ்வாராய்ச்சிகளை திறம்பட செயல்படுத்தவும் மூன்று முக்கியமான கருவிகளைப் பயன்படுத்த முடிவு செய்துள்ளது. பொதுவாக, கள ஆய்வு மற்றும் மேற்பரப்பு ஆய்வு ஒரு தளத்தை அடையாளம் காண சில தடங்களை வழங்குகிறது. ஆளில்லா வான்வழி வாகனங்களை (யுஏவி) பயன்படுத்தி, கிட்டத்தட்ட 15 சதுர கி.மீ. இந்த முறையின் மூலம், களிமண், இரும்பு மற்றும் மெக்னீசியம் போன்ற பொருட்கள் மேல் மேற்பரப்பில் ஒரு குறிப்பிட்ட ஆழம் வரை அடையாளம் காணப்படுகின்றன. இது மேடுகளையும், வலுவான முரண்பாடுகளையும் (பூமியின் கீழ் உள்ள பொருள்கள்) கண்டுபிடிக்க உதவும்.

இரண்டாவது படி ஒரு காந்தமானியைப் பயன்படுத்துகிறது. UAV ஆல் அடையாளம் காணப்பட்ட பகுதிகளில், TNSDA காந்த அளவீட்டைப் பயன்படுத்தி 1-3 பருவங்களின் முந்தைய அகழ்வாராய்ச்சி பிரிவுகளுக்கு நெருக்கமானவற்றை பட்டியலிடுகிறது. மேலும் பிரிவுகள் அடையாளம் காணப்பட்டு பூஜ்ஜியப்படுத்தப்படுகின்றன. பின்னர் முந்தைய செயல்பாட்டில் சுட்டிக்காட்டப்பட்ட பகுதிகளை மேலும் செம்மைப்படுத்த தரையில் ஊடுருவி ரேடார் பயன்படுத்தப்படுகிறது. 8 மீ ஆழம் வரை கட்டமைப்பு முரண்பாடுகள் அடையாளம் காணப்படுகின்றன. இந்த முரண்பாடுகள் ஜி.பி.எஸ் தகவலுடன் நிலைநிறுத்தப்பட்டு குறிக்கப்பட்டுள்ளன.

இப்போது, ​​பொருள்கள் ஏற்படக்கூடிய குறிப்பிட்ட இடங்களில் அகழ்வாராய்ச்சி செய்யலாம். இவை வரைபடமாக்கப்பட்டு, அகழ்வாராய்ச்சி செய்ய விரும்பும் எந்தவொரு நிறுவனத்திற்கும் அறிக்கைகள் கிடைக்கும். இந்த தொழில்நுட்பம் இந்தியாவில் முதன்முறையாக கீலாடியில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அண்ணா பல்கலைக்கழகத்தின் தொலைநிலை உணர்திறன் துறையின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் யுஏவி மற்றும் தரையில் ஊடுருவி ரேடார் ஆதரவு எடுக்கப்பட்டது. நவி மும்பையில் உள்ள இந்திய புவி காந்தவியல் நிறுவனம் காந்த அளவீட்டு கணக்கெடுப்பை ஆதரித்தது.

ஐந்தாவது பருவத்தில், திணைக்களம் ஏற்கனவே ஒரு பெரிய செங்கல் கட்டமைப்பைக் கண்டுபிடித்தது, 16 மீட்டர் நீளமுள்ள சுவர் மூன்று வரிசை செங்கற்கள் அம்பலப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு நீர் சேனல் போன்ற அமைப்பாகும், இது 50 செ.மீ ஆழத்தில் வெளிப்படும், இது முன்னர் ஏ.எஸ்.ஐ. கட்டமைப்பின் நீளம் 5.80 மீ மற்றும் அகலம் 1.60 மீ வரை செல்லும். சேனலின் மேற்பரப்பில், கூரை ஓடுகளின் சீரமைப்பு கவனிக்கப்பட்டது, இது சேனலின் நடுப்பகுதி வரை கூரை ஓடுகளின் தரையையும் தரையையும் பயன்படுத்துவதைக் குறிக்கிறது. வடிகால் வரியாக இருக்கும் ஒரு சிறிய டெரகோட்டா பைப்லைனும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது, ஆனால் இன்னும் பெயரிடப்படவில்லை. இந்த புதிய கண்டுபிடிப்புகளின் விவரங்கள் இந்த பருவத்தின் இறுதியில் வெளியிடப்படும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

கீலாடி அகழ்வாராய்ச்சியின் மிக முக்கியமான அம்சங்கள், முதலாவதாக, கட்டமைப்பு அம்சங்களின் மகத்தான தன்மை மற்றும் நகர்ப்புற தன்மையைக் குறிக்கும் கலைப்பொருள் கூட்டத்தின் நேர்த்தியானது. கூட்டமானது நகர்ப்புற கலாச்சாரம் என்று வரையறுக்கப்படக்கூடிய முன்னோடிகளின் கேள்வியை எழுப்புகிறது. கலைப்பொருட்கள் மற்றும் அம்சங்களில் பிரதிபலிக்கும் பொருள் கலாச்சாரம், தொழில்நுட்பம், பொறியியல் மற்றும் அழகியல் இதை ஆதரிக்கின்றன



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 7467
Date:
Permalink  
 

பண்டைய தமிழகம்

புகழ்பெற்ற தொல்பொருள் ஆய்வாளர் பி.ஜே.செரியன் கூறுகிறார்: “தொல்பொருள் இடங்களை தனிமையில் நடத்துவது தொல்பொருள் நடைமுறைகளின் ஒரு தடை. தென்னிந்தியாவும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல. பண்டைய தமிழகம் (இன்றைய தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளாவை உள்ளடக்கியது) மற்றும் பெரியார் டெல்டா பிராந்தியத்தில் பட்டனத்தில் உள்ள முசிரி பட்டினம் அல்லது முசிரிஸ் தளத்தில் பல தளங்கள் உள்ளன, அவை அச்சுக்கலை சான்றுகள் மற்றும் ரேடியோகார்பன் தேதிகள் இரண்டையும் வழங்கியுள்ளன, மீண்டும் பாதுகாப்பான ஸ்ட்ராடிகிராஃபிக் சூழல்களில் இருந்து, மீண்டும் தொடக்கத்தை உறுதிப்படுத்துகின்றன அத்தகைய தீர்வு கி.மு. 1000 க்குள் இருக்கும். ”

கீலாடி அகழ்வாராய்ச்சிகள் இதுவரை அறியப்பட்ட எந்த மத நோக்கங்களையும் உருவாக்கவில்லை. நான்கு பருவங்கள் மட்டுமே நிறைவடைந்துள்ளன என்பதைக் கருத்தில் கொண்டு, அக்கால மக்களின் நம்பிக்கை தொடர்பான எந்தவொரு பொருளும் வெளிப்பட்டதா என்பதைப் பார்க்க மேலும் அகழ்வாராய்ச்சிக்காக காத்திருக்க வேண்டியிருக்கும். அடிச்சனல்லூரில், வெண்கலத்தால் ஆன ஒரு தாய் தெய்வம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.

பண்டைய தமிழகத்தின் நிலப்பகுதிகளில் உள்ள வீரம் பட்டினம் (அரிகாமேடு), பூம்பூஹார், கோர்காய், அலகங்குளம் மற்றும் பட்டணம் (முசிரிஸ்) போன்ற தளங்களின் ஒப்பீட்டு ஆய்வு தென்னிந்தியாவின் நாகரிக அஸ்திவாரங்களை அவிழ்க்க உதவும் என்றும் செரியன் நம்புகிறார்.

கீலாடி, பட்டணம், கொடுமனல் மற்றும் பல தளங்களில் உள்ள தொல்பொருள் தரவுகளில் பிரதிபலித்த தொழில்நுட்ப முன்னேற்றங்கள் பண்டைய தமிழகத்தின் தொழில்துறை வீரியத்தை தெளிவாக வெளிப்படுத்துகின்றன. ஆரம்பகால வரலாற்று காலகட்டத்தில் தமிழகத்தின் ஐந்து மெல்லிய புவியியல்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வேளாண் மற்றும் தொழில்நுட்ப புரட்சி உள்நாட்டு மற்றும் நாடுகடந்த வர்த்தகம் ஆகிய இரண்டிற்கும் உதவியது என்பதை சமகால தளங்களுடன் கீலாடி உறுதிப்படுத்துகிறது. கீலாடி தொல்பொருள் தகவல்கள் பாதையை உடைக்கும் சூழல் இது.

தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் இதை ஒரு குறியீட்டு தளமாக கருதுவதால் கீலாடி ஒரு குறிப்பிடத்தக்க தளமாக உருவெடுத்துள்ளது. தேதிகளை தீர்மானிக்க பிற தளங்களிலிருந்து முந்தைய குறிப்புகள் வரையப்பட்டன. உதாரணமாக, அரிக்காமேடு ரோமானிய நாணயங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு தேதியிடப்பட்டது. கீலாடி, ஏ.எஸ்.ஐ மற்றும் டி.என்.எஸ்.டி.ஏ ஆகியவற்றின் அகழ்வாராய்ச்சிகளில் இருந்து கார்பன் மாதிரிகளுடன், "முழுமையான டேட்டிங்" வழங்கலாம் மற்றும் எதிர்கால அகழ்வாராய்ச்சிக்கான குறிப்பாக மாறக்கூடும்.

தென்னிந்திய வரலாற்றில் ஆர்வம் எஃப்.டபிள்யூ. எல்லிஸ் போன்ற பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளிடமிருந்து தொடங்கியது, ஓரளவுக்கு நாடு குறித்த ஆர்வம் காரணமாக.

கீலாடியின் சமீபத்திய வெளிப்பாடுகள் பிராந்தியத்தின் பழங்காலத்தில் ஆர்வத்தை மீண்டும் எழுப்பியுள்ளன, இது மிகப்பெரிய நோக்கத்தையும் நம்பிக்கையையும் அளிக்கிறது.

ஆர்.சிவானந்தம் தமிழக மாநில தொல்லியல் துறையின் துணை இயக்குநராக உள்ளார். சுந்தர் கணேசன் இயக்குநராக உள்ளார், ரோஜா முத்தையா ஆராய்ச்சி நூலகம்.



__________________
Page 1 of 1  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.



Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard