Devapriyaji - True History Analaysed

Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Devapriyaji - True History Analaysed -> Kural Concordance -> Dating the Tirukkural
Post Info TOPIC: Dating the Tirukkural
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Dating the Tirukkural
Permalink  
 

Dating the Tirukkural

From Wikipedia, the free encyclopedia
 
 
Jump to navigationJump to search
 
Palm leaf manuscript of the Tirukkural

The dating of the Tirukkural, and by extension the period of its author Valluvar, has been a subject of intense debate among scholars for centuries, and it continues to remain so. The Tamil Nadu government has ratified 31 BCE as the year of birth of Valluvar. Still the precise date as to when Valluvar completed writing the Kural text remains murky. This article speaks about various dates arrived at by various scholars over time.

Contents

Dating bases[edit]

The Tirukkural belongs to the Late-Sangam period and has been listed as one of the chief text of the Sangam corpus. However, scholars find it difficult to ascertain the exact period of the text and its author and have employed, besides archaeological research, various historical references and linguistic methodologies to arrive at a date.[1]

The following are some of the linguistic methodologies scholars use to date the Kural text:[2]

  • Comparing the text with other contemporary Sanskrit texts and finding out the date by the relevance found in them.
  • Finding out the date on the basis of the number of Sanskrit loan words found in the Kural literature.
  • Arriving at a date on the basis of the meaning of certain terms as suggested by early commentators.

The Sangam texts were historically grouped as the Eighteen Greater Texts (which includes the Ten Idylls and the Eight Anthologies) and the Eighteen Lesser Texts in that order. Many scholars count only the Eighteen Greater Texts as proper Sangam texts and refer to the Eighteen Lesser Texts as the late-Sangam works. The Kural literature, which has been traditionally listed under the Eighteen Lesser Texts group, is the oldest of this group. Evidently, there is no mention about Valluvar in any of the proper Sangam texts. Thus, scholars conclude that the Kural literature appeared only after the Ten Idylls and the Eight Anthologies texts.[3]

In the earliest Sangam literature, verses were composed mostly in the asiriyappa metre. Later texts were written in the vanjippa metre. Other metres such as kalippa, paripaadal, and venpa appeared much later. Verses in all the proper Sangam texts appear in the asiriyappa, kalippa, and paripaadal metres. The Kural couplets were composed in the venpa metre. Thus, Kural is said to have been composed after the Ten Idylls and the Eight Anthologies texts.[3]

The Kural literature has been dated variously from 300 BCE to 7th century CE. According to traditional accounts, it was the last work of the third Sangam, appearing before other post-Sangam texts,[3] and was subjected to a divine test (which it passed). The scholars who uphold this tradition, such as Somasundara Bharathiar and M. Rajamanickam, date the text to as early as 300 BCE. Historian K. K. Pillay assigned it to the early 1st century CE.[4]

Content-based dating[edit]

While other Sangam texts approved of, and even glorified,[5] the four immoral deeds of meat-eating, alcohol consumption, polygamy, and prostitution, the Kural literature strongly condemns these as crimes.[3][6] In fact, it was the Kural text that condemned these as crimes for the first time in the history of the Tamil land.[7] Thus, scholars find this as another reason to place the Kural text after the proper Sangam era.[3]

Historical dating[edit]

Scholars who consider Kural to be a work of the 1st century BCE include J. M. Nallaswamy Pillai,[8] D. P. Palaniyappa Pillai,[9] C. Rajagopalachari,[9] C. Dhandapani Desikar,[2] M. Rajamanickam,[10][11] V. R. Ramachandra Dik****ar,[11] Maraimalai Adigal,[11][12] and Tarlochan Singh Bedi.[13] According to these scholars, there are many evidences that put Valluvar's date during or before the 1st century BCE. For instance, in his work Description of Ceylon (1726), Dutch scholar and Christian missionary François Valentijn quotes Seneca the Younger's (c. 4 BCE–65 CE) mentioning of the Tirukkural in his works, hinting that Valluvar must have lived during or before Seneca the Younger's time: "Tiriwalluwir: One of their best prayer books, composed in clear and concise verses by Thiruwalluwer. Those who can read and understand him, can also understand the most difficult poets. This writer, according to the writings of Seneca, lived over 1500 years ago at Mailapore."[14]

In his 1969 book, C. Dandapani Desikar cites the work Studies in Tamil Literature, which lists several historical evidences about Valluvar's period:[2]

  • Elaela Singan Chettiyar, historically known as a contemporary and friend of Valluvar, who has been mentioned as Elaela and Alara in Ceylon history, lived between 144 BCE and 101 BCE.
  • Tiruvalluva Maalai, a collection of paeans praising the Kural text and Valluvar, was written by various late-Sangam authors, some of whom lived during the 1st century BCE.
  • Mamulanar, one of the contributors of the Tiruvalluva Maalai, has mentioned about the Ganges flood in Pataliputra. However, he has not mentioned about the Pataliputra fire during the 1st century CE. This shows that Mamulanar lived before 1st century CE.
  • The Kural text's books on aram and porul bear semblance with various Sanskrit texts such as the Dharma Shastra and Artha Shastra. Koutilya (371 BCE–283 BCE) authored the Artha Shastra during the 4th century BCE. If the Kural were based on these, it must have been authored no later than a couple of centuries.
  • The Kural text is divided into three parts, which was a common practice during the period of the writing of works such as Panchatantra, Hitopadesha, Kamandaka, and other texts, which makes them a contemporary of the Kural literature.[2]

Linguistic dating[edit]

Opining that the Kural literature does not belong to the Sangam period, Czech linguist Kamil Zvelebil dates it to somewhere between 450 and 500 CE.[4] His estimate is based on the language of the Kural text, its allusions to the earlier works, and its borrowing from some Sanskrit treatises.[15] Zvelebil notes that the Kural text features several grammatical innovations, that are absent in the older Sangam literature. The Kural text also features a higher number of Sanskrit loan words compared with these older Sangam texts.[16] According to Zvelebil, besides being part of the ancient Tamil literary tradition, Valluvar was also a part of the "one great Indian ethical, didactic tradition," as a few of his verses seem to bear similarities with the verses in Sanskrit texts such as Mānavadharmaśāstra and Kautilya's Arthaśāstra.[17]

S. Vaiyapuri Pillai assigned the work to c. 650 CE, believing that it borrowed from some Sanskrit works of the 6th century CE.[4] Zvelebil disagrees with this assessment, pointing out that some of the words that Pillai believed to be Sanskrit loan words have now been proved to be of Dravidian origin by Thomas Burrow and Murray Barnson Emeneau.[17] Many Christian missionaries, such as George Uglow Pope[18] and Robert Caldwell,[19] even pushed the date further down to between 800 and 1000 CE, claiming that “Christian Scriptures were among the sources from which the poet derived his inspiration.”[18] However, scholars, including Zvelebil, J. M. Nallaswamy Pillai, Sundaram Pillai, Kanakasabai Pillai, and Krishnaswamy Aiyengar, and even missionaries such as John Lazarus refute such claims.[19][20][21] Zvelebil points out to the Kural’s unwavering emphasis on the ethics of moral vegetarianism (Chapter 26) and non-killing (Chapter 33), as against any of the Abrahamic religious texts,[22][23] which suggests that the ethics of the Kural is rather a reflection of the Jaina moral code than of Christian ethics.[20] Pillai declares Pope’s claim as “an absurd literary anachronism” and says that the first two books of the Kural in particular are “a stumbling block which can browbeat the most sublime ideas of Christian morality.”[21] John Lazarus observes that, in stark contrast to the Bible’s concept of killing, which refers only to the taking away of human life, the Kural’s concept of killing “deals exclusively with the literal taking away of life,” of both humans and animals.[24]

Notwithstanding the incessant debate on the precise date, taking the latest of the estimated dates, the Tamil Nadu government officially declared 31 BCE as the year of Valluvar, as suggested by Maraimalai Adigal, in 1921.[25] On 18 January 1935, Valluvar Year was officially added to the calendar.[12]



__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

திருக்குரல் டேட்டிங்-விக்கிபீடியாவிலிருந்து, இலவச கலைக்களஞ்சியம்

திருக்குரலின் டேட்டிங், மற்றும் அதன் எழுத்தாளர் வள்ளுவரின் காலம் நீட்டிப்பு, பல நூற்றாண்டுகளாக அறிஞர்கள் மத்தியில் தீவிர விவாதத்திற்கு உட்பட்டது, அது தொடர்ந்து நீடிக்கிறது. பொ.ச.மு. 31 வள்ளுவார் பிறந்த ஆண்டாக தமிழக அரசு ஒப்புதல் அளித்துள்ளது. குரல்வ் உரையை வள்ளுவார் எப்போது முடித்தார் என்பது குறித்த துல்லியமான தேதி இன்னும் இருண்டதாகவே உள்ளது. இந்த கட்டுரை காலப்போக்கில் பல்வேறு அறிஞர்களால் வந்த பல்வேறு தேதிகளைப் பற்றி பேசுகிறது.

பொருளடக்கம்

1 டேட்டிங் தளங்கள்

2 உள்ளடக்க அடிப்படையிலான டேட்டிங்

3 வரலாற்று டேட்டிங்

4 மொழியியல் டேட்டிங்

5 மேலும் காண்க

6Citations

7References

8 மேலும் வாசிப்பு

டேட்டிங் தளங்கள் [தொகு]

திருக்குரல் பிற்பகுதி-சங்கம் காலத்தைச் சேர்ந்தது மற்றும் சங்க கார்பஸின் முக்கிய உரைகளில் ஒன்றாக பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், அறிஞர்கள் உரையின் சரியான காலத்தையும் அதன் ஆசிரியரையும் கண்டறிவது கடினம், மேலும் தொல்பொருள் ஆராய்ச்சி தவிர, பல்வேறு வரலாற்று குறிப்புகள் மற்றும் மொழியியல் முறைகள் ஒரு தேதியில் வந்து சேரும். [1]

குரல் உரையை இன்றுவரை அறிஞர்கள் பயன்படுத்தும் சில மொழியியல் முறைகள் பின்வருமாறு: [2]

உரையை மற்ற சமகால சமஸ்கிருத நூல்களுடன் ஒப்பிட்டு, அவற்றில் காணப்படும் பொருத்தத்தால் தேதியைக் கண்டுபிடிப்பது.

குரால் இலக்கியத்தில் காணப்படும் சமஸ்கிருத கடன் சொற்களின் எண்ணிக்கையின் அடிப்படையில் தேதியைக் கண்டறிதல்.

ஆரம்ப வர்ணனையாளர்களால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட சில சொற்களின் பொருளின் அடிப்படையில் ஒரு தேதிக்கு வருவது.

சங்கம் நூல்கள் வரலாற்று ரீதியாக பதினெட்டு கிரேட்டர் உரைகள் (இதில் பத்து ஐடில்ஸ் மற்றும் எட்டு ஆந்தாலஜிஸ் ஆகியவை அடங்கும்) மற்றும் அந்த வரிசையில் பதினெட்டு குறைவான உரைகள் என தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. பல அறிஞர்கள் பதினெட்டு கிரேட்டர் உரைகளை மட்டுமே சரியான சங்க நூல்களாகக் கருதுகின்றனர் மற்றும் பதினெட்டு குறைவான உரைகளை தாமதமாக சங்கம் படைப்புகள் என்று குறிப்பிடுகின்றனர். பாரம்பரியமாக பதினெட்டு குறைவான உரைகள் குழுவின் கீழ் பட்டியலிடப்பட்டுள்ள குரால் இலக்கியம் இந்த குழுவில் பழமையானது. எந்தவொரு சரியான சங்க நூல்களிலும் வல்லுவரைப் பற்றி எதுவும் குறிப்பிடப்படவில்லை என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது. ஆகவே, குரல் இலக்கியம் பத்து ஐடில்ஸ் மற்றும் எட்டு ஆந்தாலஜிஸ் நூல்களுக்குப் பிறகுதான் தோன்றியது என்று அறிஞர்கள் முடிவு செய்கின்றனர். [3]

ஆரம்பகால சங்க இலக்கியங்களில், வசனங்கள் பெரும்பாலும் ஆசிரியப்பா மீட்டரில் இயற்றப்பட்டன. பின்னர் உரைகள் வஞ்சிப்பா மீட்டரில் எழுதப்பட்டன. கலிப்பா, பரிபாடல் மற்றும் வென்பா போன்ற பிற மீட்டர்களும் பின்னர் தோன்றின. அனைத்து சரியான சங்க நூல்களிலும் வசனங்கள் ஆசிரியப்பா, கலிப்பா, மற்றும் பரிபாடல் மீட்டர்களில் தோன்றும். குரல் ஜோடிகள் வென்பா மீட்டரில் இயற்றப்பட்டன. ஆகவே, குரல் பத்து ஐடில்ஸ் மற்றும் எட்டு ஆந்தாலஜிஸ் நூல்களுக்குப் பிறகு இயற்றப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. [3]

குரால் இலக்கியம் பொ.ச.மு. 300 முதல் கி.பி 7 ஆம் நூற்றாண்டு வரை பலவிதமாக தேதியிடப்பட்டுள்ளது. பாரம்பரிய கணக்குகளின்படி, இது மூன்றாவது சங்கத்தின் கடைசி படைப்பாகும், இது சங்கத்திற்கு பிந்தைய பிற நூல்களுக்கு முன் தோன்றியது, [3] மேலும் இது ஒரு தெய்வீக சோதனைக்கு உட்படுத்தப்பட்டது (அது தேர்ச்சி பெற்றது). இந்த பாரம்பரியத்தை நிலைநிறுத்தும் அறிஞர்களான சோமாசுந்தர பாரதியார் மற்றும் எம்.ராஜமானிக்கம் போன்றவர்கள் இந்த உரையை கி.மு. வரலாற்றாசிரியர் கே. கே. பிள்ளை இதை பொ.ச. 1 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் ஒதுக்கினார். [4]

உள்ளடக்க அடிப்படையிலான டேட்டிங் [தொகு]

மற்ற சங்க நூல்கள் இறைச்சி உண்ணுதல், மது அருந்துதல், பலதார மணம் மற்றும் விபச்சாரம் ஆகிய நான்கு ஒழுக்கக்கேடான செயல்களை அங்கீகரித்தன, மகிமைப்படுத்தினாலும், குரால் இலக்கியங்கள் இவற்றை குற்றங்கள் என்று கடுமையாக கண்டிக்கின்றன. [3] [6] உண்மையில், தமிழ் நில வரலாற்றில் முதன்முறையாக இவை குற்றங்கள் என்று கண்டனம் செய்த குரல் உரைதான். [7] ஆகவே, குரல் உரையை சரியான சங்கம் காலத்திற்குப் பிறகு வைக்க மற்றொரு காரணம் என்று அறிஞர்கள் கருதுகின்றனர். [3]

வரலாற்று டேட்டிங் [தொகு]

கி.மு. 1 ஆம் நூற்றாண்டின் ஒரு படைப்பாக குராலைக் கருதும் அறிஞர்கள், ஜே.எம்.நல்லசாமி பிள்ளை, [8] டி.பி.பள்ளனியப்ப பிள்ளை, [9] சி. ராஜகோபாலாச்சாரி, [9] சி. தண்டபாணி தேசிகர், [2] எம். ராஜமணிக்கம், [10] [11] வி.ஆர்.ராமச்சந்திர டிக் **** ஆர், [11] மரைமலை அடிகல், [11] [12] மற்றும் தர்லோச்சன் சிங் பேடி. [13] இந்த அறிஞர்களின் கூற்றுப்படி, கி.மு. 1 ஆம் நூற்றாண்டில் அல்லது அதற்கு முன்னர் வள்ளுவரின் தேதியை வைக்கும் பல சான்றுகள் உள்ளன. உதாரணமாக, இலங்கை பற்றிய விளக்கம் (1726), டச்சு அறிஞரும் கிறிஸ்தவ மிஷனரியுமான பிரான்சுவா வாலண்டிஜ் செனகா தி யங்கரின் (கி.மு. 4-கி.மு. 65) மேற்கோள்களை மேற்கோள் காட்டி திருக்குரலைப் பற்றி தனது படைப்புகளில் குறிப்பிட்டுள்ளார், வள்ளுவர் வாழ்ந்த காலத்தில் அல்லது அதற்கு முன்னர் வாழ்ந்திருக்க வேண்டும் என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார் செனெகா தி யங்கரின் காலம்: "திருவள்ளுவீர்: திருவள்ளுவேரின் தெளிவான மற்றும் சுருக்கமான வசனங்களில் இயற்றப்பட்ட அவர்களின் சிறந்த பிரார்த்தனை புத்தகங்களில் ஒன்று. அவரைப் படித்து புரிந்து கொள்ளக்கூடியவர்கள் மிகவும் கடினமான கவிஞர்களையும் புரிந்து கொள்ள முடியும். இந்த எழுத்தாளர், செனெகாவின் எழுத்துக்களின்படி, 1500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மைலாப்பூரில் வாழ்ந்தார். "[14]

சி. தண்டபனி தேசிகர் தனது 1969 புத்தகத்தில், தமிழ் இலக்கியத்தில் ஆய்வுகள் என்ற படைப்பை மேற்கோள் காட்டுகிறார், இது வள்ளுவரின் காலம் குறித்த பல வரலாற்று ஆதாரங்களை பட்டியலிடுகிறது: [2]

இலங்கை வரலாற்றில் எலேலா மற்றும் அலாரா என்று குறிப்பிடப்பட்ட வல்லுவரின் சமகால மற்றும் நண்பராக வரலாற்று ரீதியாக அறியப்பட்ட எலேலா சிங்கன் செட்டியார், கிமு 144 முதல் கிமு 101 வரை வாழ்ந்தார்.

திருவள்ளுவ மலாய், குரால் உரையையும் வள்ளுவரையும் புகழ்ந்துரைக்கும் பேயன்களின் தொகுப்பு, பல்வேறு மறைந்த சங்க எழுத்தாளர்களால் எழுதப்பட்டது, அவர்களில் சிலர் கிமு 1 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்தவர்கள்.

திருவள்ளுவ மலையின் பங்களிப்பாளர்களில் ஒருவரான மாமுலானார், பாட்டலிபுத்ராவில் கங்கை வெள்ளம் குறித்து குறிப்பிட்டுள்ளார். இருப்பினும், பொ.ச. 1 ஆம் நூற்றாண்டில் பாட்டலிபுத்ரா தீ பற்றி அவர் குறிப்பிடவில்லை. 1 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னர் மாமுலானார் வாழ்ந்தார் என்பதை இது காட்டுகிறது.

ஆரம் மற்றும் போருல் பற்றிய குரல் உரையின் புத்தகங்கள் தர்ம சாஸ்திரம் மற்றும் அர்த்த சாஸ்திரம் போன்ற பல்வேறு சமஸ்கிருத நூல்களுடன் ஒத்திருக்கின்றன. க out டில்யா (கிமு 371 - கிமு 283) அர்த்த சாஸ்திரத்தை கிமு 4 ஆம் நூற்றாண்டில் எழுதினார். குரால் இவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தால், அது இரண்டு நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகு எழுதப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

குரால் உரை மூன்று பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது, இது பஞ்சதந்திரம், ஹிட்டோபடேஷா, கமண்டகா மற்றும் பிற நூல்கள் போன்ற படைப்புகளை எழுதும் காலகட்டத்தில் ஒரு பொதுவான நடைமுறையாக இருந்தது, இது அவர்களை குரல் இலக்கியத்தின் சமகாலத்தவராக்குகிறது. [2]

மொழியியல் டேட்டிங் [தொகு]

குரால் இலக்கியம் சங்கம் காலத்தைச் சேர்ந்ததல்ல என்று கருதி, செக் மொழியியலாளர் கமில் ஸ்வெலேபில் இதை பொ.ச. 450 முதல் 500 வரை எங்காவது தேதியிட்டார். [4] அவரது மதிப்பீடு குரால் உரையின் மொழி, முந்தைய படைப்புகளுக்கான குறிப்புகள் மற்றும் சில சமஸ்கிருத நூல்களிலிருந்து கடன் வாங்குதல் ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டது. [15] குரல் உரையில் பல இலக்கண கண்டுபிடிப்புகள் உள்ளன, அவை பழைய சங்க இலக்கியங்களில் இல்லை என்று ஸ்வெலேபில் குறிப்பிடுகிறார். இந்த பழைய சங்க நூல்களுடன் ஒப்பிடும்போது குரல் உரையில் அதிக எண்ணிக்கையிலான சமஸ்கிருத கடன் சொற்கள் உள்ளன. [16] ஸ்வெலெபிலின் கூற்றுப்படி, பண்டைய தமிழ் இலக்கிய மரபின் ஒரு பகுதியாக இருப்பதைத் தவிர, வல்லுவரும் "ஒரு சிறந்த இந்திய நெறிமுறை, செயற்கூறு மரபு" யின் ஒரு பகுதியாக இருந்தார், ஏனெனில் அவரது சில வசனங்கள் மனவதர்மஸ்திரம் போன்ற சமஸ்கிருத நூல்களில் உள்ள வசனங்களுடன் ஒற்றுமையைக் கொண்டிருப்பதாகத் தெரிகிறது. மற்றும் க auti டில்யாவின் அர்த்தசாஸ்திரம். [17]

எஸ்.வயபுரி பிள்ளை இந்த வேலையை சி. 650 ஆம் ஆண்டு, இது 6 ஆம் நூற்றாண்டின் சில சமஸ்கிருத படைப்புகளிலிருந்து கடன் வாங்கியதாக நம்புகிறது. [4] இந்த மதிப்பீட்டை ஸ்வெலெபில் ஏற்கவில்லை, பிள்ளை சமஸ்கிருத கடன் சொற்கள் என்று நம்பிய சில சொற்கள் இப்போது திராவிட வம்சாவளியை தாமஸ் பர்ரோ மற்றும் முர்ரே பார்ன்சன் எமினியோ ஆகியோரால் நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளன என்பதை சுட்டிக்காட்டுகின்றனர். [17] ஜார்ஜ் உக்லோ போப் [18] மற்றும் ராபர்ட் கால்டுவெல் [19] போன்ற பல கிறிஸ்தவ மிஷனரிகள் இந்த தேதியை மேலும் பொ.ச. 800 முதல் 1000 வரை தள்ளிவிட்டனர், "கவிஞர் தனது உத்வேகத்தைப் பெற்ற ஆதாரங்களில் கிறிஸ்தவ வேதாகமங்களும் இருந்தன" என்று கூறினார். [18] இருப்பினும், ஸ்வெலேபில், ஜே.எம்.நல்லசாமி பிள்ளை, சுந்தரம் பிள்ளை, கனகசபாய் பிள்ளை, மற்றும் கிருஷ்ணசாமி ஐயங்கார் உள்ளிட்ட அறிஞர்கள் மற்றும் ஜான் லாசரஸ் போன்ற மிஷனரிகள் கூட இத்தகைய கூற்றுக்களை மறுக்கிறார்கள். [19] [20] [21] எந்தவொரு ஆபிரகாமிய மத நூல்களுக்கும் எதிராக, [22] [23] தார்மீக சைவம் (அத்தியாயம் 26) மற்றும் கொலை செய்யப்படாத (அத்தியாயம் 33) ஆகியவற்றின் நெறிமுறைகளுக்கு குரலின் உறுதியற்ற முக்கியத்துவத்தை ஸ்வெலெபில் சுட்டிக்காட்டுகிறார், இது குராலின் நெறிமுறைகள் இது கிறிஸ்தவ நெறிமுறைகளை விட சமண ஒழுக்க நெறியின் பிரதிபலிப்பாகும். [20] பிள்ளை போப்பின் கூற்றை "ஒரு அபத்தமான இலக்கிய ஒத்திசைவு" என்று அறிவிக்கிறார், குறிப்பாக குராலின் முதல் இரண்டு புத்தகங்கள் "கிறிஸ்தவ ஒழுக்கத்தின் மிக உயர்ந்த கருத்துக்களைத் தூண்டக்கூடிய ஒரு தடுமாற்றம்" என்று கூறுகிறார். [21] ஜான் லாசரஸ் அதைக் கவனிக்கிறார் கொலை என்ற பைபிளின் கருத்துக்கு மாறாக, மனித உயிரைப் பறிப்பதை மட்டுமே குறிக்கிறது, குரலின் கொலை என்ற கருத்து மனிதர்களிடமும் விலங்குகளிடமிருந்தும் "உயிரை பறிப்பதை மட்டுமே குறிக்கிறது". [24]

துல்லியமான தேதி குறித்த இடைவிடாத விவாதம் இருந்தபோதிலும், மதிப்பிடப்பட்ட தேதிகளில் சமீபத்தியவற்றை எடுத்துக் கொண்டாலும், தமிழக அரசு கி.மு. 31-ஐ அதிகாரப்பூர்வமாக வள்ளுவர் ஆண்டாக அறிவித்தது, மராய்மலை அடிகல் பரிந்துரைத்தபடி, 1921 இல். [25] ஜனவரி 18, 1935 இல், வள்ளுவர் ஆண்டு அதிகாரப்பூர்வமாக காலெண்டரில் சேர்க்கப்பட்டது. [12]



__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

திருக்குறளின் காலம்

http://sgnanasambandan.blogspot.com/2013/10/blog-post_22.html

 

%E0%AE%A4%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AF%81%E0%
 
சங்க காலம் எனப்படுவது பொ.யு.மு. 2-ஆம் நூற்றாண்டு முதல் பொ.யு. 2-ஆம் நூற்றாண்டுவரை உள்ள 400 ஆண்டுகள் என உத்தேசமாகக் கணக்கிட்டிருக்கிறார்கள். அப்போது இயற்றப்பட்ட  நூல்கள் என்று பத்துப் பாட்டையும் எட்டுத் தொகையையும் குறிப்பிடுகிறார்கள். ஆனால் அவற்றுள் சில பிற்காலத்தவை என்பதை ஆய்வாளர் கண்டுபிடித்துள்ளனர். (பத்துப் பாட்டில் திருமுருகாற்றுப்படை,  எட்டுத் தொகையுள் கலித்தொகை,  பரிபாடல்,  ஐங்குறு  நூறு). இருந்தாலும் அவை யாவும் சங்க நூல்கள் என்னும் பழக்கம் நீடிக்கிறது.
 
அவற்றுள் திருக்குறள் இல்லை;   இதுவும் நாலடியார் முதலான வேறு நூல்களும் (மொத்தம் 18)  பதினெண் கீழ்க் கணக்கு எனப் பெயர் சூட்டப்பட்டு,  சங்கம் மருவிய நூல்கள் எனப்படுகின்றன;   அதாவது சங்க காலத்தை  அடுத்துத் தோன்றியவை.
 
திருக்குறள் குறித்து விநாசிலிங்கம் செல்வநாயகம் (1907 - 1973),   என்ற இலங்கைத் தமிழர்,  தம் "தமிழ் இலக்கிய வரலாறு" நூலில் என்ன எழுதியுள்ளார் என்பதை வாசிப்போம்:
 
"மீன்,  இறைச்சி,  கள் முதலியவற்றை மக்கள் விரும்பி உண்ட காலம் சங்க காலம்;    அவற்றைக் கடியும் திருக்குறள் சங்க காலத்துக்குப் பிற்பட்டது.
சங்கச் செய்யுள்களில்,   உயர்திணையில் வராத "கள்"  விகுதியும் "எல்லாம்"  என்னும் சொல்லும் குறளில் உள. அவற்றில் வாரா ஆநின்று,  மாட்டு (உருபு),  கால் (விகுதி),  விடு (துணைவினை), கில் (இடைச்சொல்),  வட சொற்கள் இதில் உண்டு.”
 
(என் குறிப்பு: சங்கப் பாக்களில் யானைகள்,  மரங்கள் எனவும் காடுகள் எல்லாம்,  எல்லா ஊர்களும் எனவும் அஃறிணையில் மட்டுமே அந்த இரு சொற்களும் பயன்படுத்தப்பட்டு இருக்கின்றன. திருக்குறளிலோ மற்றையவர்கள் (பா 283) ,   இரப்பாரை எல்லாம் (1067)   என உயர்திணையிலும் அவை வருகின்றன.
 
சில காட்டுகள்: மாட்டு (1110),   குன்றிக்கால் (140),    சாகிற்பின் (780 ) - சா-கில்-பின்.
 
சில வடசொற்கள்:  பாவி (168), தவம் (262),  நாமம் (360),  நாகம் (763).


__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

 

திருவள்ளுவர் காலம்

http://www.tamilvu.org/slet/lA100/lA100pd1.jsp?bookid=197&pno=151

     முதலிரு கழக இலக்கியமும் அழிக்கப்பட்டபின், தமிழ் நாகரிகத்தையும் பண்பாட்டையும் தாங்கிக்கொண்டிருக்கும் இருபெரு நூல்களுள் ஒன்றான திருக்குறளின் காலம், அதை இயற்றிய திருவள்ளுவரின் காலம், இன்ன நூற்றாண்டில் இன்ன வாண்டிலிருந்து இன்ன வாண்டுவரை என்று திட்டவட்டமாய்க் கூறுதற் கியலாவிடினும், தொல்காப்பியர் காலமாகிய கி.மு. ஏழாம் நூற்றாண்டிற்கும் கடைக்கழக முடிவாகிய கி. பி. 3ஆம் நூற்றாண் டிற்கும் இடைப்பட்டதாய்க் கிறித்துவிற்கு முந்தியதென்று கொள்வது, பெரும்பாலும் குற்றத்திற் கிடமில்லாததும் ஏறத்தாழ உண்மையை ஒட்டியதுமாகும்.

திருவள்ளுவர் காலம் தொல்காப்பியத்திற்குப் பிந்தின தென்பதற்குச் சான்றுகள்:

     1. தொல்காப்பிய நூற்பாக்களையும் மாந்தர்ப் பகுப்பையும் திருவள்ளுவர் தழுவியிருத்தல்.
திருவள்ளுவர்,

"நிறைமொழிமாந்தர்ஆணையிற்கிளந்த
மறைமொழிதானேமந்திரம்என்ப"

(1434)

     என்னுந் தொல்காப்பிய நூற்பாவை,

"நிறைமொழிமாந்தர்பெருமைநிலத்து
மறைமொழிகாட்டிவிடும்"

(28)

என்னுங் குறளிலும்,

"எத்திணைமருங்கினும்மகடூஉமடல்மேற்
பொற்புடைநெறிமைஇன்மையான"

(981)

     என்னுந் தொல்காப்பிய நூற்பாவை,

"கடலன்னகாமம்உழந்தும்மடலேறாப்
பெண்ணிற்பெருந்தக்கதில்"

(1137)

     என்னுங் குறளிலுந் தழுவியிருத்தலும்.


"மாவும் மாக்களும் ஐயறி வினவே"                 (1531)

 

"மக்கள் தாமே ஆறறி வுயிரே"                                (1532)

என்று, ஆறாம் அறிவாகிய பகுத்தறிவு அல்லது பண்பாடு உள்ளவரை மக்கள் என்றும் அஃதில்லாதவரை மாக்கள் என்றும், மாந்தரை இரு வகுப்பினராகத் தொல்காப்பியர் வகுத்தவாறே,    

 

"விலங்கொடு மக்க ளனையர் இலங்குநூல்
கற்றாரோ டேனை யவர்",                                  (410)

 

"அரம்போலுங் கூர்மைய ரேனும் மரம்போல்வர்
மக்கட்பண் பில்லா தவர்",                                               (997)

 

"மக்களே போல்வர் கயவர் அவரன்ன
ஒப்பாரி யாங்கண்ட தில்"                                                (1071)

என்னுங் குறள்களிற் பண்பட்ட மாந்தரை மக்கள் என்றும்,    

 

"கொலைவினைய ராகிய மாக்கள் புலைவினையர்
புன்மை தெரிவா ரகத்து",                                                         (329)

 

"செவியிற் சுவையுணரா வாயுணர்வின் மாக்கள்
அவியினும் வாழினு மென்"                                                          (420)

என்னுங் குறள்களிற் பண்படா மாந்தரை மாக்கள் என்றும், கூறியிருத்தலுங் காண்க.

2



__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

"இல்லதென் இல்லவள் மாண்பானால் உள்ளதென்
இல்லவள் மாணாக் கடை"                                                                (53)

என்னுங் குறளிலுள்ள 'ஆனால்' என்னுஞ் சொல்வடிவம் தொல்காப்பியர் கால நடைக்கு ஏற்காமை. 'ஆயின்' என்பதே அற்றைக்கேற்ற வடிவமாம்.

3.

"ஒருவரைக் கூறும் பன்மைக் கிளவியும்
ஒன்றனைக் கூறும் பன்மைக் கிளவியும்
வழக்கி னாகிய வுயர்சொற் கிளவி
இலக்கண மருங்கிற் சொல்லா றல்ல"                                        (510)

என்னுந் தொல்காப்பிய நெறியீடு, கடைக்கழகச் செய்யுளிற் போன்றே திருக்குறளிலுங் கைக்கொள்ளப் பெறாமை.     எ-டு:

 

"உள்ளார் கொல்லோ தோழி கள்வர்தம்
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
அங்காற் கள்ளியங் காடிறந் தோரே"                  (குறுந். 16)

 

"சென்றோர் மன்றநங் காதலர் என்றும்"      (நற். 226)

 

"முந்துவந் தனர்நங் காத லோரே."                         (ஐங். 223)

 

"சொல்வரைத் தங்கினர் காத லோரே"                                (கலித். 2)



__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

"மொழிபெயர் தேஎத்த ராயினும் நல்குவர்

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

அலர்நமக் கொழிய அழப்பிரிந் தோரே."            (அகம். 211)

     இங்ஙனமே,

                "நெருநற்றுச் சென்றார்எங் காதலர் யாமும்

எழுநாளேம் மேனி பசந்து"            (1278)

என்று குறளிலும் உலகவழக்கிற்குரிய உயர்வுப் பன்மை வந்திருத்தல் காண்க.

4.            "எஞ்சா மண்நசை வேந்தனை வேந்தன்

அஞ்சுதகத் தலைச்சென் றடல்குறித் தன்றே",          (1008)

                "வண்புகழ் மூவர் தண்பொழில் வரைப்பின்

நாற்பெய ரெல்லை யகத்தவர் வழங்கும்

யாப்பின் வழிய தென்மனார் புலவர்", (1336)

                "வேந்துவிடு தொழிலின் படையுங் கண்ணியும்

வாய்ந்தனர் என்ப அவர்பெறும் பொருளே"    (1582)

என்று தொல்காப்பியத்திற் குறிக்கப்பட்ட முழுநிறைவான மூவேந்தர் தலைமை,

                "பல்குழுவும் பாழ்செய்யும் உட்பகையும் வேந்தலைக்கும்

கொல்குறும்பும் இல்லது நாடு"                (735)

என்று குறைவுறக் குறிக்கப்பட்டமை,

5.            "தினற்பொருட்டாற் கொல்லா துலகெனின் யாரும்

விலைப்பொருட்டா லூன்றருவா ரில்"              (256)

என்னுங் குறள் புத்தமதக் கொள்கையைக் கண்டிப்பதாயிருத்தல்.

     புத்தர் காலம் கி. மு. 6ஆம் நூற்றாண்டு. புத்த மதம் உலகிற் பரப்பப் பட்ட காலம் கி. மு. 273-236. அசோகன் மகன் (அல்லது உடன்பிறந்தான்) நால்வருடன் இலங்கை சென்று அங்குப் புத்த மதத்தைப் பரப்பிய காலம் கி. மு. 247-07. அதன் பின்னரே அம் மதம் தமிழகத்திற் புகுந்திருத்தல் வேண்டும்.

     6. 'மலர்மிசை யேகினான்' ('பூமேல் நடந்தான்'), 'பொறிவாயி லைந் தவித்தான்' முதலிய அருகன் பெயர்கள், கடவுட் பெயர்களாகத் திருக்குறள் முதலதிகாரத்தில் ஆளப்பட்டுள்ளமை,

     புத்த மதத்தின் பின்னரே ஆருகதம் தமிழகம் வந்ததாகத் தெரிகின்றது.

     திருவள்ளுவர் காலம் கடைக்கழக முடிவிற்கு முந்தியதென்பதற்குச் சான்றுகள்

 

1.            "பிறர்க்கின்னா முற்பகற் செய்யின் தமக்கின்னா

பிற்பகற் றாமே வரும்"     (319)

என்னுங் குறள்,

                "முற்பகற் செய்தான் பிறன்கேடு தன்கேடு

பிற்பகற் காண்குறூஉம் பெற்றிய காண்"          (21:3-4)

என்று கி. பி. 2ஆம் நூற்றாண்டினதான சிலப்பதிகாரத்தில் கண்ணகி கூற்றாக இளங்கோவடிகளால் அமைக்கப்பட்டிருத்தல்.

2.            "தெய்வந் தொழாஅள் கொழுநற் றொழுதெழுவாள்

பெய்யெனப் பெய்யு மழை"           (55)

என்னுந் திருக்குறள்,

                "தெய்வந் தொழாஅள் கொழுநற் றொழுதெழுவாள்

பெய்யெனப் பெய்யும் பெருமழை யென்றவப்

பொய்யில் புலவன் பொருளுரை தேறாய்"    

என்று பெரும்பாலும் சொன்மாறாதும் திருவள்ளுவரின் சிறப்புப்பெயர் குறிக்கப்பெற்றும், சிலப்பதிகாரக் காலத்ததான மணிமேகலையில் (22:59-62) சதுக்கப்பூதத்தின் கூற்றாகச் சீத்தலைச் சாத்தனாரால் எடுத்தாளப் பெற்றிருத்தல்.



__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

 

3.            "எந்நன்றி கொன்றார்க்கு முய்வுண்டா முய்வில்லை

செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு"    (110)

என்னுந் திருக்குறட் கருத்து ஆலத்தூர்கிழார் பாடிய,

                "ஆன்முலை யறுத்த அறனி லோர்க்கும்

மாணிழை மகளிர் கருச்சிதைத் தோர்க்கும்

குரவர்த் தப்பிய கொடுமை யோர்க்கும்

வழுவாய் மருங்கிற் கழுவாயு முளவென

நிலம்புடை பெயர்வ தாயினும் ஒருவன்

செய்தி கொன்றோர்க் குய்தி யில்லென

அறம்பா டிற்றே யாயிழை கணவ"         (புறம். 34)

என்னும் புறப்பாட்டிலும்,

                "ஈன்ற பொழுதிற் பெரிதுவக்குந் தன்மகனைச்

சான்றோ னெனக்கேட்ட தாய்"  (69)

என்னுங் குறட்கருத்து, காக்கைபாடினியார் நச்செள்ளையார் பாடிய

                "செங்களந் துழவுவோள் சிதைந்துவே றாகிய

படுமகன் கிடக்கை காணூஉ

ஈன்ற ஞான்றினும் பெரிதுவந் தனளே"            (புறம். 278)

என்னும் புறப்பாட்டிலும், அமைந்திருத்தல்.               

"அறம்பாடிற்றே" என்று நூலின் சிறப்புப் பெயரைக் குறியாது அதன் பொருள்வகையையே பொதுப்படக் குறித்தமையால், ஆலத்தூர்கிழார் காலத்தில் திருக்குறள் மிகப் பழைமையானதாகவும் அளவை நூலாகவும் இருந்திருத்தல் வேண்டும்.

     சான்றோன் என்னுஞ் சொல், "சான்றோ னாக்குதல் தந்தைக்குக் கடனே" (புறம். 312) என்பதிற்போல் கல்வியறிவொழுக்கத்தாற் சிறந்தவனை மட்டுமன்றி, "தேர்தர வந்த சான்றோ ரெல்லாம்', (புறம். 63) என்பதிற்போல் போர் மறவனையுங் குறிப்பது கருதத்தக்கது.

     4. கி.மு. 3ஆம் நூற்றாண்டினதான திருக்கோவை 25 கிளவிக் கொத்து களையும் 400 துறைகளையும் கொண்டிருக்க, இன்பத்துப்பால் என்னுந் திருக்குறட்கோவை கிளவிக்கொத்தின்றி 135 துறைகளே கொண்டிருத்தல்.     தொல்காப்பியத்திற் குறிக்கப்பட்டுள்ள துறைகள் ஏறத்தாழ நானூறு. அவற்றுட் சில திருக்கோவையில் இல்லாதன; சில பெயர் குறிக்கப்பெறாதன; சில, நுண்வேறுபாடுகளுடையன. திருக்கோவைக்குப் பிந்தின கோவைகளில் 45 வரை துறைகள் கூடியுள்ளன. திருக்குறள் அறநூலாதல் பற்றி அறமல்லாத துறைகள் விலக்கப்பட்டிருப்பினும், 135 என்பது மிகக் குறைவான தொகையாதலால், அது திருக்கோவைக்குப் பல நூற்றாண்டுகள் முந்தினதா யிருத்தல் வேண்டும்.      5. திருவள்ளுவர் மயிலையில் வாழ்ந்த ஏலேலசிங்கன் என்னும் கடல்வாணிகரிடம் நூல் வாங்கி நெசவுத்தொழில் செய்ததாகச் செவி மரபுக்கதை கூறுதல்,     ஏலேலசிங்கன் காலம் கி.மு. 2ஆம் நூற்றாண்டு.     6. கிறித்துவிற்குப் பிற்பட்ட சிறப்பு நிகழ்ச்சி எதுவும் திருக்குறளில் குறிப்பாகவேனுங் கூறப்படாமை.     கடைக்கழகச் செய்யுள்களிற் கூறப்பட்டுள்ள யவனரைப்பற்றித் திருக்குறளில் ஒரு குறிப்புமின்மை கவனிக்கத்தக்கது.     இச் சான்றுகளால், திருவள்ளுவர் காலம் கி.மு. 2ஆம் நூற்றாண் டென்று கொள்வது மிகப் பொருத்தமென்றும், எவ்வகையிலும் அது கிறித்துவிற்குப் பிற்பட்டதாகாதென்றும், ஒருகால் புத்தாராய்ச்சியால் இம் முடிபு மாற்றப்பெறினும் திருவள்ளுவர் காலம் இதினும் முற்படுமே யன்றிப் பிற்படாதென்றும், தெற்றெனத் தெரிந்துகொள்க. இன்னும் இதன் தொடர்பான பிற செய்திகளையெல்லாம் என் 'திருக்குறள் தமிழ் மரபுரை'யின் முன்னுரையிற் கண்டு தெளிக.     கடைக்கழக முடிவு கி.பி. 5ஆம் நூற்றாண்டென்பது, காலஞ் சென்ற வரலாற்றுப் பேராசிரியர் (V.R.) இராமச்சந்திர தீட்சிதரின் முடிபாம்.     தொல்காப்பியர் காலம் கி.மு. 7ஆம் நூற்றாண்டென்பது, என் தொல்காப்பிய விளக்கத்தில் தக்க சான்றுகளால் நிறுவப் பெறும்.

 

- திருவள்ளுவர் 2000 ஆண்டு விழா மலர், சேலம் 1969



__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

பாயிரம்

https://ta.wikipedia.org/s/xnx
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
 
 
Jump to navigationJump to search

தமிழ் இலக்கியத்தில் பாயிரம் என்பது பழங்காலத் தமிழ் நூல்களிலும், தமிழ் மரபைத் தழுவி அமையும் இக்கால நூல்களிலும் அவற்றுக்கான முன்னுரை போல் அமையும் பகுதி ஆகும். இது பாடலாக அமைந்திருப்பதே வழக்கு.

பாயிரம் என்பதற்கு வரலாறு என்பது பொருள். நூலில் பாயும் பொருளைக் கூறுவது பாயிரம். நூலில் பதிந்துள்ள பொருளைக் கூறுவது பதிகம். இரண்டும் பழமையான குறியீடுகள். இரண்டும் ஒரே பொருளை உணர்த்துவன. 10 பாடல்கள் அடங்கிய தொகுப்பை ஐங்குறுநூறு பத்து என்று குறிப்பிடுகிறது[1]. இந்தப் பத்தின் அடுக்கினை ஆழ்வார் பாடல்களின் தொகுப்பு பத்து என்றே குறிப்பிடுகிறது [2].தேவாரத்தில் வரும் 10 பாடல்களின் தொகுப்பினைப் பதிகம் என்னும் சொல்லால் குறிப்பிடுகின்றனர்[3]. பிற்காலத்தில் பதிகம் என்னும் பெயரில் பல நூல்கள் தோன்றின[4]. பாட்டியல் நூல்கள் குறிப்பிடும் நூல் வகைகளில் ஒன்று பதிகம்[5]

”முகவுரை பதிக மணிந்துரை நூன்முகம்

புறவுரை தந்துரை புனைந்துரை பாயிரம்” – நன்னூல்- 1

முகவுரை, பதிகம் என்பவை பாயிரத்துக்கு உரிய வேறு பெயர்களாகும். நூலின் பெருமைகளை அந்நூலுக்கு அணிவித்து விளக்குவது அணிந்துரை எனப்படும். நூலைப்பற்றிப் புனைந்து கூறுவது புனைந்துரை ஆகும். புறவுரை என்பது அந்நூலில் கூறப்படாத பொருளைப்பற்றிக் கூறுவது என்றும் தந்துரை என்பது நூலில் சொல்லப்பட்டுள்ள பொருள் அல்லாதவற்றைத் தந்து விளக்குவது என்றும் பொருள் கொள்ளப்படுகிறது.

பொருளடக்கம்

பாயிரம் என்னும் சொல்[தொகு]

பாயிரம் என்னும் சொல் தொல்காப்பியத்தில் இல்லை. சங்க நூல்களிலும் இல்லை. சங்கம் மருவிய காலத்து நூலான 'பழமொழி'யில்தான் பயிலப்பட்டுள்ளது. அடுத்து, பெருங்கதை நூலில் வருகிறது. இராசனை என்பவள் பந்தாடத் தொடங்கும்போது இப்படியெல்லாம் ஆடப்போகிறேன், கண் இமைக்காமல் எண்ணிக்கொள்ளுங்கள் என்று 'பாயிரம்' கூறிவிட்டுப் பந்தாடத் தொடங்கினாள் என்று வருகிறது. மானனீகை என்பவளும் இப்படிச் சொல்லிவிட்டுப் பந்தாடத் தொடங்கியிருக்கிறாள்.

வகைகள்[தொகு]

பாயிரங்கள் இரண்டு வகைகளாக உள்ளன. இவை,

என்பன. பொதுப் பாயிரம் பொதுவாக எல்லா நூல்களுக்குமே உரிய இலக்கணங்களைக் கூறுவது. சிறப்புப் பாயிரம் அது இடம்பெறும் நூலுக்கு உரிய இலக்கணங்களைக் கூறி அமைவது. எல்லா நூல்களிலும் இருவகைப் பாயிரங்களும் இருப்பதில்லை. எடுத்துக்காட்டாகத் தமிழில் இன்று கிடைக்கும் மிகப் பழைய நூலான தொல்காப்பியத்தில் பொதுப் பாயிரம் இல்லை. சிறப்புப் பாயிரம் மட்டுமே உள்ளது. நன்னூலில் இரண்டு வகைப் பாயிரங்களும் காணப்படுகின்றன.

இருநூலுக்கு ஒரு பாயிரம்[தொகு]

சிவஞான சித்தியார் என்னும் நூலின் சுப பக்கம், பர பக்கம் என்னும் இரு பகுதிகளுக்கு ஒரு கோட்டான் இரு செவியன் எனத் தொடங்கும் ஒரே விநாயகர் பாடல் பாயிரமாக அமைந்துள்ளது. அதே போல, தேவி காலோத்தரம், சர்வ ஞானோத்திரம் என்னும் இரண்டு நூல்களுக்கும் ஒரே பாயிரப்பாடல் அமைந்துள்ளது. இப்படி அமையும் மரபினை 'வித்தியாபாதம்' என்று வடமொழியாளரும், ஞானபாதம் என்று தமிழ்நூல் ஆசிரியர்களும் குறிப்பிடுகின்றனர்.[6]

அடிக்குறிப்புகள்[தொகு]

  1. ↑ வேட்கைப் பத்து, வேழப் பத்து, களவன் பத்து, தோழிக்குரைத்த பத்து, புலவிப் பத்து, தோழி கூற்றுப் பத்து, கிழத்தி கூற்றுப் பத்து, புனலாட்டுப் பத்து, புலவி விராய பத்து, எருமைப் பத்து என்பன ஐங்குறுநூறு மருதத்திணையில் வரும் 100 பாடல்களின் பத்துப் பிரிவுகளுக்குத் தரப்பட்டுள்ள பெயர்கள்.
  2. ↑ 10 பாடல் கொண்டது ஒரு திருமொழி. 10 திருமொழி கொண்டது ஒரு பத்து. இப்படிப் பெரியாழ்வார் பாடல்கள் தொகுக்கப்பட்டுள்ளன.
  3. ↑ கோளறு பதிகம், திருநீற்றுப் பதிகம், திருள்ளாறு பதிகம்.
  4. ↑ பாய்ச்சலூர்ப் பதிகம், மயிலாப்பூர் பத்தும் பதிகம்,
  5. ↑ பன்னிரு பாட்டியல் நூற்பா 312.
  6. ↑ மு. அருணாசலம், தமிழ் இலக்கிய வரலாறு, 14ஆம் நூற்றாண்டு, பதிப்பு 2005, பக்கம் 206


__________________
admin


Guru

Status: Offline
Posts: 7468
Date:
Permalink  
 

கடவுள் வாழ்த்து

https://ta.wikipedia.org/s/22sl
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
 
 
Jump to navigationJump to search

கடவுள் வாழ்த்துப் பாடலோடு நூலைத் தொடங்கும் மரபு ஒன்று இருந்துவருகிறது.
தொல்காப்பியத்தில் இந்த மரபு இல்லை.
பத்துப்பாட்டு தொகுப்புக்குத் திருமுருகாற்றுப்படையைக் கடவுள் வாழ்த்துப்போல முதலில் வைத்துத் தொகுத்துள்ளனர்.
எட்டுத்தொகை நூல்களைத் தொகுத்தவர்கள் பாரதம் பாடிய பெருந்தேவனார் பாடிய கடவுள் வாழ்த்துப் பாடல்களை முதலில் வைத்துத் தொகுத்துள்ளனர்.
திருக்குறள், நாலடியார் முதலான பதினெண் கீழ்க்கணக்கு நூல்களுக்குக் கடவுள் வாழ்த்துப் பாடல்கள் உள்ளன.
கடவுள் வாழ்த்துப் பாடல்கள் நூலாசிரியரின், அல்லது நூல் தொகுப்பாளரின் சமய உணர்வேப் புலப்படுத்துகின்றன.



__________________
Page 1 of 1  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.
Devapriyaji - True History Analaysed -> Kural Concordance -> Dating the Tirukkural


Create your own FREE Forum
Report Abuse 		Powered by ActiveBoard